Yüzleşme.

Konu: Yüzleşme. Çarş. Tem. 06, 2011 2:21 am

''Baba,onun adı ne?''

İlgisiz ve umursamaz tavırlarıyla anılan Hades,bugün beni üzmemek için tüm iyi özellikleri kendinde toplamış gibiydi.Altın kadehimi tekrar lezzetli Ambrosia ile doldururken onun gözlerine baktım.Benimle ilgilendiği ortadaydı.Beni seviyordu,ve ilgileniyordu.
Sevgi ve ilgi...Bunlar çoğu melezin ya da küçük tanrı(ça)nın mahrum olduğu şeylerdi.Ebeveynleriniz ilahi ise,bu iki duygu yaşamanız neredeyse mümkün olamazdı.Fakat Hades farklıydı.O tüm tanrıların düşüncelerinin aksine,sevdiklerine karşı iyi ve şefkatliydi.Hatta olimpos tanrılarından daha çok!Bu durum beni çok şanslı yapıyordu ve mutlu etmesi gerekiyordu,ama hayır.On beş yıldır hiçbir zaman tam anlamıyla mutlu olamadım;çünkü o yoktu.
''Bilmiyorum Nina,bilmiyorum.Furia onu göremedi.Bart onları engellemiş.Kimse onun kim olduğunu bilmiyor.''
Altın kadehteki lezzetli sıvıyı,bir yudumda,bir tanrıya yakışmayacak kabalıkla içti.Aradan ne kadar zaman geçerse geçsin,hala onun adını ağzına alınca öfkeden deliriyordu:Bart.Bu konuda babamla aynı fikirdeydik,Bart hayatımızda görebileceğimiz en kötü ve şeytani insanlardan biriydi.Ve kalbimi kırması,benden utanması yetmiyormuş gibi kızımı benden aldı.Üstelik onunla ilgilenmedi bile.Zaten onu hiçbir zaman istememişti.Sadece benimle oynamıştı.
''Şunu unutma baba,onu bulacağım.''
Kadehi öfkeyle tahrın yanına bıraktım.
***
Uyandığımda rüya yüzüğümün ışığı sönmüştü.Morpheus'un armağanı,değerli yüzüğümü düzgün bir şekilde çıkarıp başucumdaki sehpanın yanına koydum.Yüzümü yıkadığım sırada,kapının çaldığını duyar gibi oldum.Emin değildim;çünkü Hektor'un evinden gelen parti seslerinden hiçbir şey duyulmuyordu.Yine de kapıya bakmaktan zarar gelmezdi.
Sabahlığımı üzerime geçirip kapıya yöneldim.İlk başta hafifçe araladım kapıyı,kimse gözükmüyordu.Sonra tamamen açtım.Bir süre bekledim,kimse gelmiyordu.Tam kapatacağım sırada biri kapıya elini koydu.
''Nina...''
Onun sesiydi.Geri dönmüştü.Şaşkınlıktan hareket edemiyordum.Ona arkam dönük bir şekilde,öylece donmuştum sanki.On beş yıl önceye döndüm ilk önce.Onu ne kadar sevdiğimi hatırladım;fakat sonra bana yaptıkları geldi aklıma.Sevgim karşılıklı değildi ve o benden hayatımın anlamını çalmıştı:Kızımı.Ona yüzümü dönmemiştim hala.
''Git buradan.''

Konu: Geri: Yüzleşme. Çarş. Tem. 06, 2011 2:58 am

Bir karanlığın içinde duruyordum ve bazı sesler duyuyordum. Çok iyi tanıdığım birinin sesiydi. Ama hiç görememiştim. Bu babamdı. Ve bu rüya geçmişten bir zaman gibiydi. Çünkü daha çok kötüydüm. Konuşmasının yarısı kötü olmak ile ilgiliydi. Duygulardan mahrum kalmak. Sadece hırs, nefret gibi duyguların olması. Sonra devam ediyordu. "Asla aşık da olmayacaksın." diyordu. İşte bu sözler en kötüleriydi. Aşk daha önce bir kızı kullanmıştım. Çocuğumuz da vardı. Ama ben onu kaçırıp gelecekten bir zamana göndermiştim. Onun olmasını hiç istememiştim zaten. Ama nedeni şimdi anlıyordum sanırım. Bu sözler büyü gibi bir şeydi. Beni bu hale sokanlar bunlardı. Zaten bir süre aşık olduğumu bile düşünmüştüm. Sanırım gerçekten de öyleydim. Ama babam sayesinde aşık olduğumu anlayamamıştım. "Neden bunu yapma gereği duydun." diye bağırdım. Cevap olarak gülme sesleri gelmeye başlamıştı. Sonra terler içinde uyandım.

***

Aman tanrılarım. Nina, ben ona ne yapmıştım böyle. Kızın hayatını mahvetmiştim. Ve ona hala aşık olduğumu anlamıştım. Olamazdı bu. Onun yanına gitmek zorundaydım. Ama nasıl gidecektim ki. Nina özür dilerim sana hala aşık olduğumu anladım. Çocuğumuz gelecekte bir yerde istersen onu alalım. Aman tanrılarım bendi öldürecekti bu bir gerçek. Ama yinede gitmem gerekiyordu. Kaldığım yerden çıktım. Tamam 1500'ler biraz tuhaftı ama beni asla bulamazlardı ne Hades ne de Nina. Çünkü Nina daha doğmamıştı. Hades'de bu zamanlarda beni aramıyordu. Kendi zamanımıza ışınlanmıştım. Olimpos'un içindeydim. Yürümeye başladım. Bir çok kişi beni tanıyordu. Eskiden burada yaşardım. Bir çoğu da yeni gelmişti yani beni tanımıyorlardı. Nina'nın evini bulmuştum. Kapıyı çaldım ve beklemeye başladım. Kapının arkasındaydım. Eğer vazgeçersem buradan kaçabilirdim hemen. Biri kapıyı hafifçe açtı. Sonra tamamen açmasına rağmen beni göremedi. Vazgeçmiştim dönecektim. Hayır dönemezdim. Tam kapıyı kapatacağında elimi kapıya koydum ve
"Nina..." dedim.
Ben olduğumu anlamış gibi görünüyordu. Bağırışından da belliydi bu olay.
"Git buradan." diye bağırdı.
Haklıydı ama ne zaman haklı olmamıştı ki.
"Nina dinle her şeyi açıklayacağım. Beni dinledikten sonra öldürebilirsin de sorun değil bu."
Biraz düşünmeye başladığı kesindi. Sanırım öldürmek kısmını düşünüyordu.
"Tamam anlat."

Konu: Geri: Yüzleşme. Çarş. Tem. 13, 2011 9:47 am

"Nina dinle her şeyi açıklayacağım. Beni dinledikten sonra öldürebilirsin de sorun değil bu."
Ah,aradan on beş yıl geçmişti;fakat Bart hala mantıksız konuşuyordu. Onu öldürmek gibi bir arzum yoktu. Evet, ondan nefret ediyordum;ama onu öldürmek bana hiçbir fayda sağlamayacaktı. Sadece kızımın kim olduğunu söylemesini istiyordum.İlk başta direndim,kapıyı suratına çarpmak istedim. Ama o elini çekmeyince bunu başaramadım. Pes etmiş bir şekilde kapıyı açtım ve "Tamam anlat." dedim monoton bir sesle. Sanki her zaman benim evimde yaşıyormuş gibi içeri daldı ve en rahat koltuğa oturdu. Rahatça arkasına yaslanıp gözlerini bana dikti. O an çok rahatsız olmuştum,zaten üzerimde pijamalarım vardı. Bu saçma sessizliği bitirmek için ben de yandaki koltuğa oturdum. Ellerimi dizlerime koydum ve ''Evet,ne anlatacaksın?'' diye sordum. Derin bir nefes aldı ve utangaç bir ses tonuyla ''Pekala,artık her şeyi açıkça anlatacağım.'' dedi. Tedirgin bir şekilde rahat koltuktan kalktı ve salonda gezinerek anlatmaya başladı.

''On beş yıl önce olanlar... Yani ben de seni sevmiştim Nina! Babamın engelleri olmasaydı her şey çok farklı olabilirdi. Ve hala olabilir.''
Sonra birden heyecanla bana döndü ve ''Üçümüz birlikte geçmişe gideriz,evet! Babamın bizi bulamayacağı bir yere! Artık önümüzde hiçbir engel kalmaz! '' dedi. Sonra tüm heyecanı söndü ve yüzündeki çapkın gülümsemeyle yanıma oturdu. Ellerimi tutmuştu. Eskiden olsa bunu yapmasından hoşlanırdım; fakat şimdi rahatsız olmuştum. Duygusuz bir ses tonuyla ''Hiçbir şey farklı olmazdı. Sen hala babandan çekinerek yaşıyorsun.'' dedim. Yüzündeki gülümseme yerini duygulu gözlere bıraktı. Ellerimi avuçlarından çektim ve ona dikkatle baktım. Yakışıklı bir tanrıydı;ama hayır. Artık onu sevmiyordum. Her şey bitmişti. Umursamaz bir tavırla ''Geçmişi geri alamazsın,zaman tanrısının oğlu bile olsan. Bize yaşattıklarını alamazsın. '' dedim. Sonra koltuktan kalkıp salonda gezinmeye başladım. ''Artık senden istediğim iki şey var. Kızımın kim olduğunu söyle ve onunla ilgilen.'' dedim. Sonra ona dönüp delici ve sert bir bakış attım. Bu bakışın anlamı '' Bir daha asla,ikimiz olmayacağız.'' idi. Mutsuz ama kararlı bir şekilde yerinden kalktı ve ''Onu sana göstereceğim.'' dedi. İçimdeki heyecanı ve mutluluğu belli etmeden onu takip ettim.

Konu: Geri: Yüzleşme. Çarş. Tem. 13, 2011 10:15 am

İçeriye geçmiştim ve rahat bir şekilde bir koltuk bulup oturdum. Biraz konuştuk yine konuşmaya başlamadan önce yerimden kalkmıştım ve etrafta dolaşıyordum.
'On beş yıl önce olanlar... Yani ben de seni sevmiştim Nina! Babamın engelleri olmasaydı her şey çok farklı olabilirdi. Ve hala olabilir.'' dedim. 'On beş yıl önce olanlar... Yani ben de seni sevmiştim Nina! Babamın engelleri olmasaydı her şey çok farklı olabilirdi. Ve hala olabilir.'' dedim. Birden heyecanım geçmişti ve Nina'nın yanına oturup ellerini tuttum. Nina'nın eskiden sevdiği şekilde gülümsemeye başlamıştım. Tabi Nina'nın sözlerine kadar. ''Hiçbir şey farklı olmazdı. Sen hala babandan çekinerek yaşıyorsun.'' dedi. Beni cidden sevmediği belliydi. ''Geçmişi geri alamazsın,zaman tanrısının oğlu bile olsan. Bize yaşattıklarını alamazsın. '' dedi. Ve bu sefer o yerinden kalkıp yürümeye başlamıştı. ''Artık senden istediğim iki şey var. Kızımın kim olduğunu söyle ve onunla ilgilen.'' dedi. Bana bir korkutucu bakış attı. Ama bu sadece benim için korkutucuydu. Normalde farklı bir anlamı vardı bunun. ''Onu sana göstereceğim.'' dedim. Ve yürümeye başladım. Bir aynanın karşısına gelince durdum ve konuşmaya başladım. "Şunu unutma ben babamdan kaçmadım. Senden kaçtım. Babamın kontrolünün altındaydım. Şu an bir korkum varsa o da babamın tekrar kontrolü altına girmek ama bu sefer direnebilirim. Ben tekrar 15 yıl önceki benim. O 15 yıl içindeki ben değildim." dedim. Bu bence fazla işe yaramayacaktı. Üzüntülü bir şekilde konuşmaya başladım. "Aynada onu göreceksin sadece 2 dakikan var. Unutma 2 dakikadan fazla yok. Bir daha gösteremem. Sonra onu oradan almak isteyip istemediğine kendin karar ver." dedim.

Konu: Geri: Yüzleşme. Perş. Tem. 14, 2011 5:08 pm

Salondan çıkıp yatak odama girdik. Şifonyerin yanındaki aynanın önünde durdu. Umutsuzca "Şunu unutma ben babamdan kaçmadım. Senden kaçtım. Babamın kontrolünün altındaydım. Şu an bir korkum varsa o da babamın tekrar kontrolü altına girmek ama bu sefer direnebilirim. Ben tekrar 15 yıl önceki benim. O 15 yıl içindeki ben değildim." dedi. Sanırım o da biliyordu. 'Biz' diye bir şey olamazdı artık. Bunun nedeni oldukça açıktı. Ona güvenmiyordum. On beş yıl önce ortadan kayboldu ve zamanla onu unuttum. Ve şimdi,tekrar karşımdaydı. Ne yapacağını hiç tahmin edemiyordum. Artık onu istemiyordum hayatımda. Bart üzgün bir sesle "Aynada onu göreceksin sadece 2 dakikan var. Unutma 2 dakikadan fazla yok. Bir daha gösteremem. Sonra onu oradan almak isteyip istemediğine kendin karar ver." dedi. Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapadım. Gözlerimi açtığımda aynada gördüğüm yüz inanılmazdı. Kızım hem çok güzel bir genç kızdı,hem de Bart ve benim karışımımız gibiydi. Sarı saçları Bart'a benziyordu. Yeşil gözleri ise benimkilerin kopyasıydı. İstemsizce akan gözyaşlarımı sildim. Aynadaki görüntü kaybolduğunda Bart'a dönüp donuk bir sesle ''Teşekkür ederim. Artık gidebilirsin.'' dedim. Hiç itiraz etmeden evi rek etti. Onu bir daha göreceğimi sanmıyordum.
Hemen gardırobumu açıp en güzel elbisemi çıkardım. Kızımla tanışmaya gidecektim ve beni beğenmesini istiyordum. Elbisemle uyumlu ayakkabıları ayağıma geçirirken kızımdan başka hiçbir şey düşünemiyordum. Hazır olduğumda derin bir soluk aldım ve kararlı bir şekilde evden çıktım.
-RP BİTMİŞTİR.-

» Normal Ölülerle Yüzleşme