Phobos

Kulübede yeni tanıştığım kardeşlerimle harika maceralara atılacağımı düşünüyordum. Ama söylediklerine göre önce bir Pegasus'a ihtiyacım vardı. Pegasus'ların varlığını öğrendiğim zaman çok mutlu olmuştum. Çünkü daha çocukken televizyonda izlediğimde bile onlara hayran hayran bakardım. Tabi ben genelde asi Pegasus'lara baktığım için de arkadaşlarım beni garipserlerdi. Şimdiyse bana ait bir Pegasus'um olacaktı, bunu duysalar bana inanmazlardı sanırım. Bu düşünceler kafamdayken Ahırlara girdim. Etrafta onlarca harika Pegasus vardı. Hepsi birbirinden güzeldi, çoğu parlıyordu. Bazılarıysa adeta beni yanlarına davet ediyorlardı. Ama bir anda gözüme bir karaltı çarptı. Ahırların uzak köşelerinde bir Pegasus bana sert bir şekilde bakıyordu. Bir anda vücudumu bir korku kapladı ve titredim. Bana bunu yaptıran Pegasus'un yanına gittiğimde onu daha iyi inceleme fırsatı buldum. Tüyleri demirin griliğini de kırmızılığını da içeriyordu. Vücuduna düşen küçük ışık süzmeleri düştüğü yerleri bir kılıç rengine bürümüştü. Gözleriyse kıpkırmızıydı, neredeyse yanacak gibiydi. Ona sakince yaklaştım ve başını okşamaya çalıştım. Ama yine ürkütücü bakışıyla bana baktı ve olduğum yerde kalmama neden oldu. Fakat ben direnerek ve zorlanarak ona yaklaştım. Sonunda bakışlarının gücü biraz hafiflemişti, sanırım bana güvenmeye başlamıştı. Kafasını okşamayı başardığımda o da rahatlamıştı. Sonunda onun güvenini kazanmayı başarmıştım. Kardeşlerimin tavsiyesi üzerine aldığım küp şekerlerini çıkardım ve Pegasus'a uzattım. Şekerleri hevesle kaptı. Fakat aynı zamanda elimi de sert bir şekilde ısırmıştı. Yani onunla çok uğraşacak gibi hissediyordum. Bir de isim düşünmem gerekiyordu. Mitolojiden hatırladığım kadarıyla bakışlarıyla insanları korkutmayı başaran bir Ares oğlu vardı. Onun adı da Phobos'tu. Bu sayede Pegasus'umun adını da Phobos koymaya karar verdim.