Aquémaria.

Konu: Aquémaria. Çarş. Mayıs 11, 2011 3:48 am

Etrafında dolaşan balıklara hayranlıkla bakıyordu. Herkesten farklı olarak okyanus suyunda bile net görüyordu dünyayı. Elini uzatıp balığa dokunmak istediğinde balık hızla yok oldu ortadan. Gülümsedi, gerilen dudaklarından nefesinin son demleri de çıktığında çareyi yüzeye çıkmakta buldu. Güneş yüzüne çarpınca elleri ile gözlerine siper aldı. Kenardan baya uzaklaşmıştı; neredeyse görünmeyecek kadar. Okyanusta bulunabilecek tehlikeleri düşününce hızla kulaç atmaya başladı. Mavi dalgaların tenine dokunuşu ile sarhoş oluyordu sanki. Her gün buraya gelmesinin sebebi de buydu; herkes sarhoş olmak için bar, disko gibi yerleri seçerken o burayı seçiyordu.

Kıyıya kadar en fazla beş kere nefes almıştı ve bu başarısı için oldukça iyiydi. Kıyıya yaklaştığında bir grup gencin ona baktığını gördü. Çoğu kez dikkatleri üzerine çekse de bundan oldum olası nefret etmişti. Ayakları yere değince çekici vücudunu sudan çıkarttı. Grubun içerisinden ona dönenleri umursamadan eşyalarının yanına gitti. Çantasını alıp bir şezlong aramaya başladı. Arkadan beline sarılan soğuk eller ile irkilerek çantasını elinden düşürdü. Eğilip almayı düşünse de sıkıca saran kollar buna izin verecek gibi değildi. Kolları tutarak arkasını döndü. Tahmin ettiği gibi. Düşüncelerine hakim olamıyor gibiydi. Jeremy. Gözlerinde aşk ve nefretin kol gezdiğini biliyordu ama gizlemiyordu. Arkasında kenetlenen ellerin üzerine koyarak elleri birbirinden ayırmaya çalıştı. Kurtulması gerektiğini düşünüyordu, haklı olsa da onu hala istiyordu. “Özledin mi beni?” Ukala. Her zaman böyleydi, Aqua’yı ona bağlayan en önemli sebeplerden biriydi bu hatta. “Seni asla özlemeyeceğim Jerr. Unuttun mu yoksa?” Gözleri yalanını ele veriyordu sanki. “Ama özlemiş gibi…” Gözlerinde ki ifade Aqua’yı baştan çıkartmaya yetiyordu. Belini sıkı sıkıya tutan kollar gevşedi ve sağ el yukarı, bikininin üst kısmından saçına doğru ilerlemeye başladı. Nabzını iyice yükselmeye başladığını hissedebiliyordu. Gözlerini kapatıp sadece nefesine odaklandı; birbirine karışan iki nefese. Alnına bir öpücük. Sonra burnuna. “Aşk kokuyor burası. Jerr, 10 Dolar’ıma mal olacaksın!” Bulunduğu durum arkadan gelen konuşmaları anlamasını geciktirmişti. İddia için onunla oluyordu. Onu kullanıyordu. Ansızın yükselen nefretine hakim olamadı, tırnaklarını Jeremy’nin omzuna geçirdiğinde çocuk acı bir inleme ile kafasını kaldırdı. “Defol. Çek ellerini üzerimden ve git.” Öfkesine rağmen ani hareketler yapmaktan kaçınıyordu. “Aqu..” Jeremy çekinerek ıslak saçlarında dolaşan ellerini çekti. Onu bırakmak istemediği belliydi ama bir iddia için oradaydı, en azından Aquémaria öyle biliyordu. “Sana git dedim! Anlasana!” Bütün plaj susmuş onları dinliyordu. Hayır, onları dinlemiyorlardı şezlongların oralara kadar ulaşan dalgalardan kaçmaya çalışıyorlardı. Dalgalar sahili dövse de Aqua’nın sadece ayaklarını okşuyordu; Aqua’yı sakinleştirmeye çalışıyordu sanki. Eller çekilince Aqua içinden aşkın çekildiğini hissetti. Yok etmiş, öldürmüştü onu.

Jeremy’nin mavi gözlerinden ayırmadı gözlerini. Nefretinden kurtulmanın en iyi yolu buydu. Arkada bulunan gruptan kahkaha sesleri yükselince Jerr arkasına baktı. Bunu fırsat bilerek gerisin geri gitmeye başladı Aqua; geldiği yere, benliğine. Hızlı adımlarla daldı suya, kaçarcasına yüzmeye başladı. Derin bir nefes aldıktan sonra suyun derinliklerine daldı. İleriden kendisine yaklaşan balığı izlemeye başladı. Balık değil, onun gibi bir insandı o da. Aqua dehşet içinde geri döndü ve kaçmaya yeltendi. Karanlık sulardan gelen kadın yanına gelip durdu. Eğer korkmuş bir durumda olmasa kadının güzelliğine hayran kalabilirdi. Balık kadın gülümsediğinde artık öldüğünü düşünmekten kendini alıkoyamadı. “Merhaba. Yeni hayatına hoş geldin. Ben Mykhis. Beni takip et.” Denizin altında olmasa korkudan ağlayabilirdi. Birden nefes alması gerektiğini düşündü. Yanılıyordu, aslında hiç ihtiyacı olmamıştı. Balık Kadın’ın arkasından gitmeye başladı; yeni hayatına.

Derinlere gittikçe etrafı bir karanlık bürüyordu. Bu onun korkması için geçerli bir sebepti; sonuçta bir okyanusta ve tek başınaydı, kısmen tek başınaydı. Az ötede parlak bir balık gördü. Yada balık değil miydi? İleride gördüğü... bir kapıydı. Okyanusun derinliklerinde karşılaşmayı bekleyeceği en son şeydi belki de. Kapı eşiğinden bir parıltı sızıyordu. Kadın oldukça tecrübeli bir şekilde kapıyı açtı. Okyanusun karanlığını yırtan ışık karşısında neredeyse kör oluyordu. Gözleri kapalı bir şekilde kapıya doğru yüzmeye devam etti. Işık göz kapaklarını delen bir hal alınca yüzüne hava çarptığını hissetti ve... düştü. Sert bir zemine düşmüştü. Islak vücuduna yapışan topraklar ve tenine batan çakıllar onu iyice şaşırtmıştı. Az önceki düşüncesinden dolayı büyük bir utanç duydu. Yeni hayatım az önce değil, şimdi başlıyormuş...

Spoiler:

Konu: Geri: Aquémaria. Perş. Mayıs 12, 2011 7:45 am

Rp puanı: 95, tebrikler.

/Admin.