Mutluyuuuuz.

Mutluydum o gün, mutluluğumu bozacak hiçbir şey yapmak istemiyordum. Oliv'imle uzun zamandır görüşemiyorduk - yaklaşık olarak 2 gün - ve onu çok özlemiştim. Hemen kulübelerine dayandım. Aklımdan geçen muzipliği yapmadan duramadı tabii, kapıyı açmadan önce saklandım. Kapıyı açtı, baktı. "Merhaba" diye seslenince "Böö" diye bağırdım. İlk önce şaşırdı, sonra suratını astı ve "Hopiş,şimdi hiç sırası değil" dedi. Bir sorun olduğu belliydi. "Ne oldu?" diye sordum. "Başım ağrıyor biraz.Aslında Kano Gölüne gitsem iyi olur.Temiz hava iyi gelebilir" dedim. Koluna girdim hemen, yalnız bırakmak istemedim Oliv'imi. "Belki de revire gitmelisin" diye önerdim. "Yok canım,o kadar kötü değil." dedi, bunu duyduğuma sevinmiştim.
Gölü hiç bu kadar sessiz görmemiştim. Gecenin bu saatinde harpyalar ortaya çıkmalıydı. "Saat on gibi Harpyalar gezinmeye başlar buralarda" dedim. Tam da o sırada, bir kıpırdanma fark ettim, çalıların arasından eniştemin geldiğini görünce gülümsedim. "Of enişte, korkuttun beni!" dedim. O da "Merak etmeyin ısırmam" dedi gülerek.

O gece bir çılgınlık yapmayı planlıyordum.Kardeşim Kevin'i, uyurken göle atmayı düşünüyordum.Ama Hoppy ve Oliv bunu bozdular.Onların gürültüsünü uzaktan duymuştum ve hemen gölün yanında ki çalıların arasına saklanmıştım.Gölün kıyısına geldiler ve bir şeyler konuşmaya başladılar.Oliv kötü görünüyordu.Bu beni endişelendirdi.Hemen çalıların arasından çıktım.Tabii kafalarını hemen bana çevirdiler.Hoppy beni gördüğüne sevinmiş gibiydi.Ne de olsa kafa dengimdi.Oliv ise şaşırmış gibiydi ama o da gülümsedi. "Of,enişte korkuttun beni! "dedi Hoppy. "Merak etmeyin ısırmam" dedim gülümseyerek.Oliv "Caleb ! Sen ne yapıyorsun burada?"dedi.Oliv, ben kampa geleli bir ay olmasına rağmen beni çözmüştü.Yani kafamda yeni bir çılgınlık olduğunu anlamış olmalıydı. "Hiç,hava almaya gelmiştim.Sana ne oldu? Kötü görünüyorsun."dedim ona yaklaşarak.Gülümseyerek "Başım ağrıyordu.Geçti şimdi." dedi.Hoppy sesli sesli öksürdü. "Neden ayakta dikiliyoruz.Oturalım."dedi Hoppy, ve cebinden kraker çıkardı.

Caleb ve Hopişi birbirine çok benzetiyordum.Çılgınlıkta birbirleriyle yarışabilirlerdi.Kumların üstüne kendimizi attık ve Hopiş'in krakerinden yemeye başladık.Nedenini bilmiyordum ama baş ağrım tamamen gitmişti.Hopiş ve Caleb'le zaman çok hızlı geçmişti.Cebimden cep saatimi çıkardım.Saatin 21:00 olduğunu görünce direk ayağa fırladım. "Hadi gidelim,Harpyalara yakalanmak istemeyiz."dedim.Hopiş ve Caleb ayağa kalktılar ve konuşmaya devam ettiler. "Sizi seviyorum,sizin de beni sevdiğinizi biliyorum cicişler."dedi Hopiş gülerek.Caleb cicişler lafından pek hoşlanmamıştı. "Şu cicişler lafı ee pek hoşuma gitmedi Hoppy."dedi.Kahkalar arasında kulübemize döndük.O akşam uzun süreden beri ilk defa gülümsedim.