Medusa ve macera arayan iki melez.

Yol boyunca Medusa ile ilgili aklımda ne var ne yok taradım. Hatırladığım en önemli ayrıntı gözlerinin içine bakan insanların taşa dönüştüğü oldu. Onu bu hale Poseidon getirmişti. Pehh bende Amphitrite çocuğu olduğum için benden pek hoşlanacağını zannetmiyordum. Aslında bir sorun yoktu. Ben de Medusa'ya aşık falan değildim. Karşılıklı hoşlanmıyorduk yani birbirimizden. İyice yaklaşmıştık. Lara'ya ağaçlık alanı işaret edip '' Buraya İnelim'' dedim. Tamam anlamında başını salladı. Aslında bir afrodit çocuğu ile göreve çıkmak bana biraz tuhaf geliyordu. Sonuçta bir Afrodit kızı ne kadar iyi kılıç savurabilirdi ki ? Dönüp Lara'ya baktım. Aslında onda o ana kadar fark etmediğim bir özellik vardı.Bir Afrodit kızına göre oldukça sert bakışlı ve kendinden emindi. Bu beni fazlası ile rahatlattı. Ağaçlık alanda uygun bir yer bulup Pegasusları indirdik. Kar Tanesine geri dönmesini ve benden haber beklemesini söyledim. İsteksiz bir şekilde havalandı. Aynısı Lara da Missy'ye söylemişti. Beraber gözden kayboldular. Lara'nın bir süre gözleri daldı. Sanırım buraya ilk benim ile gelmiyordu. Medusa'nın işini bitirdikten sonra birbirimize anlatacağımız çok şeyin olduğunu düşündüm. Lara hançerini çekti. Oldukça havalı bir hançeri vardı. Bende avucumu açtım ve siyah güneş gözlüğümün elime gelmesini istedim. Gözlük elimde belirdi. Lara gülerek '' Çok süslüyüz galiba ? '' dedi. Güldüm . Gözlüğü takmasını istedim. Önce biraz şaşırdı. Dalga geçip Geçmediğimi öğrenmek için suratıma baktı. Gayet ciddi olduğumu fark edince gözlüğü aldı ve taktı. Önce bir şey söylemedi. Daha sonra kekeleyerek '' B-Bu İnanılmaz!'' diye bağırdı. Gülümsedim. Ona bir okçu olduğumu ve gözlüğün ne işe yaradığını anlattım. Dikkatle dinledikten sonra yüzünde hala o şaşkınlık hakimdi. Dalgın dalgın '' Vay be. İyimiş. Peki bu okçuluk işini Apollon çoçukları yapmaz mı ?'' diye sordu. Gözlüğü aldım. Elimdeki yarasa bilekliğe dokundum. Yarasa kanadı isimli ok ve yay takımım elimde belirdi. '' En iyi okçular hep Apollon çocuğu olacak diye bir gerekçe yok '' dedim ve sırıttım. Bir ok çektim ve Lara'ya dönüp '' En baştaki heykele iyi bak. Bir kaç saniye sonra orada olmayacak'' dedim. Aslında gözlüğü ilk kez kullanıyordum. Muhteşem bir hesap yaptı ve 1km uzaktaki heykeli 50m uzağımdaki bir hedef haline getirdi. Rüzgarı ve yayı ne kadar germem gerektiğini de hesaplamıştı. Yayı gerip oku bıraktım. Tam isabet. Heykel paramparça olmuştu. Lara şaşırmıştı. Gerçi ben de şaşkındım. bu uzaklıktan bu kadar iyi bir atış beklemiyordum. Şüphesiz bu gözlük çok işime yarayacaktı. '' Hadi gidip onu haklayalım'' dedi ve mağazaya doğru koşmaya başladı. '' Umarım dediğin gibi olur.'' dedim ve ben de peşinden koşmaya başladım.

Bir şeyler yapmam gerekiyordu. Lara tehlikedeydi. Eğer şu anda medusanın önüne atlarsam önce beni daha sonrada Lara'yı taşa çevirirdi. Hayır buna izin veremezdim. Bir plan yapmalıydım. Ben bir okçuydum. Gözlerim kapalı nasıl ok atabilirdim ki ? Ben bunları düşünürken Lara bütün öfkesiyle bağırdı "Seni tekrardan mahvedecek bir melez olacağına emin olabilirsin." Medusanın kahkahasının kesildiğini fark ettim. Ellerini Lara'nın üzerinden çekti ve ''O kadar emin olma,melez." dedi. Beni arıyordu. Bulması da çok uzun sürmeyecekti. '' Amphitrite oğlu. Gel buraya da sana gününü gösteriyim. Annen olacak yosun bozuntusunu hiç sevmem zaten. Poseidon ile aram onun yüzünden bozulmuştu. Ben de acısını senden çıkartırım'' dedi tıslama ile karışık bir ses ile. Annem olacak yosun bozuntusu ha ? Bunun acısını fena alacağım Medusa . Ona gününü gösterecektim. Nerede olduğunu görmek için heykelden kafamı uzattım. Sol taraf boştu. Tam sağıma dönerken '' Demek bu sefer bana bu yakışıklıyı getirdin '' diye tısladı. Bir küfür savurdum ve gözlerimi kapattım. Medusanın nefesi ensemdeydi. '' Şu ana kadar aldığım en iğrenç iltifat '' dedim. Sinsi bir kahkaha attı.'' Üvey baban benim neyime aşık olmuştu biliyor musun Ryan ? Gözlerime. Buz mavisi gözlerime. Hadi sende bak o gözlerin içine. Sadece bir bakış. Merak etmiyor musun ?. Evet gerçekten çok merak ediyordum. Gözlerim yavaş yavaş açılıyordu. Tam gözlerinin içine bakıcaktım ki '' Hayır Ryan yapma seni kandırıyor'' diye bağırıp koca bir taşı Medusa'ya fırlattı Lara. Yaratık tısladı ve benden uzaklaşmaya başladı. Lara'yı istiyordu. Lara çığlık atarak kaçmaya başladı. Ama Medusa arayı giderek kapatıyordu. Lara'nın ayağı taşa takıldı ve yere kapaklandı. Başını çarpmıştı,Lara'nın başı kanıyordu. Zorlukla ayağa kalktı. Tam bir adım atacak oldu ki MEdusa onu kolundan tutup kendine çevirdi. Lara bir çığlık attı. Hayır! Lara lütfen gözlerini kapatmış ol ! diye bağırdım. Medusa tısladı. Bana yaptıklarının aynısını Lara'ya da yapıyor büyü konuş gibi bir şey ile etkilemeye çalışıyordu. Lara her ne kadar Afrodit kızı da olsa bir süre sonra karşı koyamayacak ve gözlerini açacaktı. Bir plan yapmam lazımdı. Zamanım azalıyordu. Lara ''Hayır bakmayacağım '' diye çığlık atmaya başladı. Daha fazla dayanamayacağını anladım. Benden çok uzaklardı. Yanlarına gitmeye çalışsam Medusa Lara'ya bir zarar verebilir yada beni taşa çevirebilirdi. Birden gözüm Medusa'nın arkasındaki su borusuna ilişti. Bu kadın anneme büyük hakaret etmişti. ''Yanımda ol Anne '' diye içimden geçirdim ve odaklanmaya çalıştım. Su seslerini düşündüm. Borudan su geçtiğini ve sığmayıp boruyu patlattığını düşündüm. Hayır yapabileceğimden fazla ileri gidiyordum. Gözlerim kararmaya başım ağrımaya başladı. Tam yere yığılacaktım ki Lara'nın Hayıır diye bağırması ile irkildim. Bir dostumu daha kaybetmiyecektim. Bu sefer yenilmeyecektim. Aniden arnımdan bir şeyler çekilmeye başladı ve borular patladı. Medusa ne olduğunu anlayamadan etraf su ile dolmaya başladı. Yüksek basınçlı su Medusayı sersemletti. Okumu çektim. Çok tehlikeliydi. Yanlışlık ile Lara'yı vurabilirdim. Tek bir şansım olacaktı. Apollon'a yanımda olması için dua ettim. Oku Yaya taktım. Görmememe rağmen Medusanın nerede olduğunu hissediyordum. Heykelin arkasından çıkıp suların arasına bir ok fırlattım. Ardından geçen saniyeler sanki saatler gibi geldi. Ya Lara'yı vurursam ne olacaktı? O anda Medusa ''Ahhh'' diye inledi. Lara hala yerdeydi. Sular başındaki kanı temizlemişti ama yara hala kanıyordu. Birden hiç beklemediğim bir şey oldu. Lara hançerini çekti ve Medusanın ayağına sapladı. Medusa bir anda şoka girdi. Titremeye başladı ardından hareketsiz kaldı. Lara cılız bir sesle bana seslendi '' Çabuk ol Ryan. En fazla 30 saniye bu halde kalacak ''. Sesinden acı çektiği belliydi. Hiç düşünmeden olanca hızımla koşmaya başladım. Medusanın bakış açısından değilde Heykellerin kapattığı kısımdan koşuyordum. Medusa yavaş yavaş ayılmaya başlıyordu. Medusa ile aramda 2 metrelik bir heykel vardı. Omuzları bir insanınkinden çok daha genişti. Var gücümle ona doğru koşmaya başladım. Bu sırada Medusa ayağa kalkmış Kahkalar atmaya başlamıştı. Lara'ya döndü. İşin bitti Afrodit kızı diye bağırarak elini havaya kaldırdı. Tam o iğrenç tırnaklarını bayılmak üzere olan Lara'nın suratına indirecekti ki Heykelin omzuna atlayıp oradan Medusa'ya doğru bağırarak atladım . ''Zamanın Kumları '' isimli hançerimi kabzasından çektim ve o anda bana doğru dönen Medusa'nın kafasına sapladım. Kum olup yok olmaya başladı. 10 saniye sonra tamamen yok olmuştu. Kumların arasındaki hançerimi almak için eğildiğimde baygın yatan Lara'yı gördüm. Hançeri umursamadan ona doğru koşmaya başladım. Ağır bir darbe almıştı. Son enerjisini hançerini Medusaya saplamak için kullanmıştı. Yere çöktüm. Başını dizlerimin üstüne aldım. Öksürdü ve yuttuğu suları tükürdü. Durumu iyi değildi. '' Lara , Lara '' diye seslendim. Yerde duran çantasını işaret etti. O anda ne demek istediğini anladım. Tanrıların yiyeceğinden bahsediyordu. Bunun her türlü yarayı iyileştirebileceğini duymuştum. Başını yavaşça suya bıraktım ve çantasına koştum. Çantanın içinde bir sürü makyaj malzemesi arasında yiyeceği buldum. Koşarak Lara'nın yanına döndüm ve yemesini sağladım. Yara tavaş yavaş kapanmaya başladı ama tam olarak iyileşmiyordu. Lara'nın gözleri hala kapalıydı. '' Lütfen gözlerini aç. Lütfen yardım edin.'' diye göğe bağırdım. O anda Lara gözlerini güçlükle açtı. '' Her şeyi berbat ettim değil mi ? '' diye sordu. Şaşkınlığımı gizleyemiyordum. ''Saçmalama sen hayatımda gördüğüm en sert Afrodit kızısın'' dedim ve Lara'ya sarıldım. Yaşıyordu Ölmemişti. Sevinçten ne yapacağımı bilmiyordum. Bir kaç dakika sonra iyice kendine geldi ve ayağa kalktı. O anda aklıma dank etmişti. Medusa Lara ya bir başka melez mi getirdin bana ? diye sormuştu. Bunun eve bakıp dalmasıyla bir alakası olduğunu düşündüm ve Kendimi Tutamayıp sordum '' Medusa neden sana öyle dedi ? Bir başka melezi mi getirdin derken neyi kast ediyordu?'' Suratında ki ifadeden uzun ve yaralı bir konuya değindiğimi fark etmiştim. Lara Bana döndü ve anlatmaya başladı.