Silüet keşfi

Konu: Silüet keşfi Cuma Nis. 29, 2011 4:13 am

Her zamankinden erken kalkmıştım, çoğu zaman buna alışık olmasam da kampta alışmıştım. Bugün David ile birlikte Hoover barajında buluşacaktık, geçen sefer barajın yakınlarından silüet gördüğünü anlatmıştı. Her ne kadar Sherlock olmasak da barajın yakınında her ne varsa bulmaya kararlıydık. Ahırlara doğru giderek Pooky’i aldıktan sonra baraja varmıştım. Oldukça büyük bir barajdı çoğu zaman Pooky ile üzerinden geçmiştim sadece ama hiç yanına inmemiştim.Yaklaşmayı da düşünmüyordum şu ana kadar. Etrafıma bakındığımda Carrionite ile bekleyen Dave’i gördüm. Erkenci olduğu belliydi. Tanrım geç mi kalmıştım yoksa? Belki de benim erken kalkmak diye tabir ettiğim zaman oldukça geçti. “Kusura bakma Dave.” Bunları söylerken Dave çalılara odaklanmış bakıyordu. Onun baktığı noktaya baktığımda bir şey görememiştim lakin sonradan çıkan ses ile kalbimin ritmi artmıştı. Kampta çoğu zaman ansızın karşıma çıkan canavarlar olsa da yine de buna alışmak oldukça güçtü.
Fakat çalıların arasında hızla koşan silüet’in Erymanthian yaban domuzu olduğunu görünce epey şaşırmıştım. Dave’e dönerek “gördüğün silüet’in sahibi bu olabilir mi?” diyerek söylendim. Diğer yandan elime sarıldığım kılıcımla hazırda bekliyordum.

Konu: Geri: Silüet keşfi C.tesi Nis. 30, 2011 2:04 am

Barajı dolaşmak için gitmiştim bir keresinde ama kötü bir olay oldu.Bir şeyler gördüm yada görüdüğümü sandım.Etrafıma bakındım kimse fark etmemişti.Bir kişi hariç.O çocukta bir insandı ve onu tanımıyordum.Ben bakmıyorken birden dehşete düştü ben bakınca ise gitmişti çoktan o şey neydi merak etmiştim ve o çocuk kesinlikle sisin ardını görebiliyordu.Bunu anna'ya anlatmaya karar vermiştim.Daha önce de birlikte görev yapmıştık çünkü.Orada buluşucağımızı söyledim.Ben oraya çok erken gitmiştim carrionite ile çünkü onun ne olduğunu cidden merak ediyordum.Sonra Pooky ile anna geldi.“Kusura bakma Dave.” dedi.Ama dinlemiyordum onu ben çalılara takılı kalmıştım.Anna gelmeden öncede bir kaç ses duymuştum ama bu daha fazla ürkütücüydü.Sonra bir şey çıktı çalılığın ardından bu ne bilmiyordum ama bu bir domuz du.“gördüğün silüet’in sahibi bu olabilir mi?” diye bana söylendi.Elinde silahı vardı bende çıkardım sonradan kılıcımı

Konu: Geri: Silüet keşfi C.tesi Nis. 30, 2011 2:35 am

Erymanthian yaban domuzu ile daha öncende karşılaşmıştım. Ama hiç savaşmamıştım, tek bildiğim bu yaratıkların etrafa feci derece de zarar verdiğiydi. Fakat bu diğerlerinden biraz daha farklıydı, afallamışa benziyordu veya yolunu şaşırmışa.Etrafına bakınıp devasa dişleri sayesinde gözüne çarpan nesneleri ve ağaçları yerlerinden söküyordu, kesinlikle normal davranmıyordu. Belki de bu yaratıklar hep böyleydi veya ben fark etmemiştim kim bilir? Biraz afalladıktan sonra Dave ile bizi fark etmiş olacaktı ki üzerimize doğru gelmişti. Aslında buraya savaşmaya veya saldırmamaya gelmemiştik sadece silüet avındaydık. Belki sonra hiç yanına yaklaşmadığım barajı inceleyebilirdik. Heyhat yaratığın saldırıyı başlatmasıyla karşılık vermemek elde değildi, seri bir hareketle yana doğru kaçarak kılıcım sayesinde yaratığın bacağına doğru hamle yaptım. Bu onu yavaşlatabilirdi, bu sayede etrafa daha fazla zarar veremedi. Fakat düşündüğüm gibi olmamıştı bu onu daha fazla sinirlendirmiş olacaktı ki baraja doğru var gücüyle koşmaya başlamıştı. Farkında olmadan dudağımı ısırıyordum, sadece yaratığın etrafa daha fazla zarar vermemesini istemiştim ama medyum olmadığımdan daha fazla kızdıracağını bilemedim ya? Dave'e doğru dönerek “Sence baraja zarar verebilir mi?.” diyerek sormadan kendimi alamamıştım.