Yeraltı Kaçakları

Konu: Yeraltı Kaçakları Ptsi Nis. 25, 2011 3:33 am

Sabah gözlerimi odama sızan o ince, rahatsız edici güneş ışığı ile açtım. Yatakta debelenip örtüyü üzerimden attım. Uykulu gözlerle odamın dün geceden kalma haline bakıp kendime acıdım. Odayı unutmaya çalışarak bugün en iyi arkadaşım ve sevgilimle buluşacağımı hatırlayarak yataktan fırladım ve giysi yığınının içinden düzgün bir şeyler seçip üzerime geçirdim. Mia’nın uyanmış olmasını ümit ederek kulübemden çıkıp yan kulübeye gittim. Zili çaldığımda birisinin kapıyı açmasını bekliyordum ama kapı duvardı. Neyse ki Chiristian’ın geldiğini gördüm. Somurtkan ve uykulu gözlerle ‘’Günaydın’’dedi. ‘’günaydın’’’’Dur tahmin edeyim Mia’yı bekliyorsun değil mi?’’’’Evet’’ diye karşılık verdim. Chiristian kapıyı açınca hemen mia’nın odasına çıktım. Bir an önce kalkmalıydı yoksa geç kalacaktık.’’Mia! Çabuk kalk, geç kalıyoruz!’’ ‘’Of bells git başımdan git ve deniz kabukları ile oyna’’ bu laftan nefret ettiğimi biliyordu. ‘’Ben gidiyorum orada görüşürüz. Gelsen iyi olur!’’ Bu sefer hiç ses çıkarmadı. Bu böyle olmayacaktı. Sanırım önceki gün bir parti falan vermişlerdi yerde cips poşetlerinden ve kırıntılarından anlaşılıyordu. Aşağı inip mutfaktan sürahiye su doldurdum. Ve yukarı çıktım. Mis’nın suratına tüm suyu boşalttım. Yataktan gözleri pörtlemiş bir şekilde fırladı. Bende ıslanmış arkadaşıma gülerek bakıyordum.Gülmeyi kesip ‘’Doğru banyoya!’’ dedim. Oflaya poflaya odadan çıkınca dolabına bakıp uygun bir şeyler aramaya koyuldum. İlk başta elime bir elbise geldi bunu üzerinde hiç görmemiştim. Sinsice gülümsedim ama sonra melez olduğumuz aklıma geldi Mia her koşulda savaşırdı ama bu elbise ile asla, yerine koyup başka bir şeyler aramaya başladım. Kahverengi bir şort, bluz ve ceketi yatağına koyup aşağı indim. Televizyonu açıp koltuğa yayıldım. Mia Bu sırada banyodan çıkmış havluya sarınmış yukarı çıkıyordu. Bana da dil çıkarmayı unutmadı. Kanallarda uzun süre dolaştıktan sonra Mia merdivenlerden inip Alış-verişten yeni çıkmış bir kızı taklit ederek ‘’Hazırım’’ dedi sonra yine o kızgın ve isteksizce bakışını attı. Televizyonu kapatıp kapıya yöneldim.’’O zaman gidelim’’ Kapıyı arkamızdan kapattıktan sonra ‘’Beni burada bekle, Leo’yu alıp geliyorum’’’’Hıhı’’ dedi. Bekleyeceğini sanmıyordum ama yine de söylemekte fayda vardı.
Onu orada bırakıp yolumu Zeus Kulübesine yönelttim.Kapıyı çaldım ve bir adım geriye çekilip beklemeye başladım. Leo elinde bir dış fırçası ile kapıyı açtı. ‘Günaydın’ der gibi gülümsedi. ‘’Günaydın’’ dedim. Bir saniye der gibi parmağını kaldırıp içeri girdi. Bende beklemek için sütunlara yaslandım.
Bir süre sonra ayak sesleri geldi bende doğruldum ve kendime çeki düzen verdim. ‘’Nasılsın?’’ deyip elini tuttum. O sıra da Marc’ın ceketini giymek ve bize yetişmekle meşgul olduğunu görüp klasik sorularla canını sıkmamaya karar verdim. Kamp çıkışına giderken Mia’nın çoktan tüydüğünü gördüm. Tepeden indikten sonra Marc yere bir drahmi attı. Ardında Gri kızkardeşler dumanımsı taksileri ile geldiler. Bizi Kafe Verveye bıraktıklarında rahatladım daha fazla o üç cadıyı dinleyemezdim. Biraz yürüyüp kafeye geldik. Mia bir masada tek başına oturmuş. Peçetelerle oynuyordu.

Konu: Geri: Yeraltı Kaçakları Ptsi Nis. 25, 2011 3:41 am

Bells geçenlerde Leo ile anlaşamama durumumuzu dile getirmişti ve bir kahve içmemizin, konuşmamızın onun arada kalmasını engelleyeceğini düşünüyordu.
Genelde erken kalkmama rağmen bugün çok uykum vardı. Bells’in bağıra çağıra kulübeye gelip odama çıkmasıyla uykumun burada sona erdiğini anladım. ’’Mia! Çabuk kalk, geç kalıyoruz!’’ ‘’Of bells git başımdan git ve deniz kabukları ile oyna’’ona böyle demek istemiyordum ama gitmek istemiyordum. ‘’Ben gidiyorum orada görüşürüz. Gelsen iyi olur!’’ Odadan çıkıp aşağı indi. Ses kesilince ‘’Oh be’’ diyerek yastığıma sarıldım. ‘Hayır ‘ cevabıma direnen tek varlıktı. Birkaç dakika sonra yüzümde bir soğukluk hissettim. Boynumdan aşağı bir şey akıyordu. Gözlerimi açıp yataktan hemen kalktım. Yumruğumu sıktım ama Bells’e diğerlerine zarar verdiğim gibi zarar veremezdim.’’Doğru banyoya’’ diye ikaz edince yataktan kalkıp oflaya poflaya aşağı indim. Banyoya girip lavabonun önünde durup ıslanmış bluzuma ve suratıma baktım. Sonra duşa girdim hızlıca duş aldıktan sonra banyodan çıktım. Bells Televizyon izliyordu dil çıkarıp yukarı çıktım. Yatağımın üzerine bıraktıklarına baktım. En azından sportif bir şeyler seçmişti. İsteksizce üzerimi değiştirmeye başladım. Converselerimi ayağıma geçirdim. Her ihtimale karşı kolyemi ve bileziğimi taktım. Saçlarımı ellerimle düzeltip sürekli önüme düşen saçlarımı bir taç yardımı ile geriye attım.Aşağı indiğimde sırf gıcıklık olsun diye bir Afrodit kızı gibi ‘’Hazırım’’ dedim. Sonra tekrar eski moduma geri döndüm. Televizyonu kapatıp kapıya yöneldi.’’O zaman gidelim’’ Kapıyı arkamızdan kapattıktan sonra ‘’Beni burada bekle, Leo’yu alıp geliyorum’’’’Hıhı’’ dedim sadece gözden kaybolunca saklanacak yer aradım ama Bells’e bunu yapamazdım üzüldü mü yağmur altında kalmış köpek yavrusundan farkı yoktu.

Ama beyefendi ile aynı arabaya binmeyecektim işte. İki parmağımı ağzıma koyup ıslık çaldım. Birkaç saniye sonra Arthur gökyüzünde gözüktü. Yanıma inince sırtına binip gitmek istediğim yeri söyledim. Gerçi ne kadar gitmek istediğimde tartışılırdı ama. Bir saat sonra kaliforniya’ya vardık. Fazla dikkat çekmek için onu ağaçlık bir yerde bırakıp Kafe Verveye doğru ilerledim.

Kafeye gelince Bells’i göremedim. Dışarıdaki bir masaya oturup can sıkıntısından peçeteleri yolmaya başladım. Bir süre sonra bells bana olan kızgınlığını belli etmemek istercesine ‘’Merhaba, sabırsızda buradaymış’’ bells’e gülümsedim. Karşıma oturdu Voltajı düşük leo ‘da onun yanına geçti. Leo’nun yüzünün asık olduğunu gören Bells öyle bir bakış attı ki leo’nun mimik kombinasyonu bozuldu. Aynı bakışı bana da atmaya kalkınca kafamı çevirip ‘’Biri bize bakabilir mi acaba?’’ diye garsonu çağırdım.

Konu: Geri: Yeraltı Kaçakları Perş. Mayıs 05, 2011 3:12 am

Sıradan bir günde yine kulübede çakan şimşeklerle uyandım. Gözlerimi açıp saate baktığımda henüz erkendi. En azından bizim kadar fazla uyuyan Zeus çocukları için oldukça erken bir saatti. Fakat bir tıkırtı duyup huzursuzlandım. Bu saatte kulübede hiç ses çıkmaması gerekiyordu. Sanki birisi hızlıca bir şeyler hazırlıyor gibiydi. Kalktım ve uykulu gözlerle etrafa bakındım. Odamdan yavaşça çıktım. Silahım yoktu fakat yine de tedbirli olacaktım. Gerçi kampa bir canavarın gelip Zeus kulübesine girme ihtimali ne kadar düşük olsa da hiçbir zaman tedbiri elden bırakmazdım. Kapının yanındayken ayak seslerinin buraya doğru geldiğini gördüm ve hemen tekrar kapıdan içeri girdim. Komik durumdaydım ve anahtar deliğinden dışarıyı gözetliyordum. Ağabeyim Leo giyinmiş, dışarı çıkıyordu. Bir dakika, bu işte bir gariplik vardı. Ağabeyim Leo, uykucu ağabeyim Leo, bu saatte uyanmış ve dışarı mı çıkıyordu? Ah, işte bu imkansıza yakın bir olasılıktı. Muhtemelen önemli bir şeyler olmuştu ve o bana söylemeden çıkıp gidiyordu. "Eh, bu sefer gözetlenmeyi hak ettin ağabey. Umarım büyük bir işe kalkışmıyorsundur."

» Yeraltı yolcusu var mı?
» Yeraltı Yolcuları
» Su ve Yeraltı Tanrıları
» 70. Yeraltı Çıkartması
» Uykucuyla Yeraltı Dünyası!