Yeminimi Bozuyorum Gibi .

Plajda oturmuş denizi seyrediyordum.Hava çok güzeldi ve canım bir şeyler yapmak istiyordu.Ama herkesin yapması gereken işleri vardı ve ben tek başıma dolaşmaya çıkmıştım.Plajda da çok kişi yoktu zaten.Sadece iki kız güneşleniyordu.Biraz yanlarında ise daha önce görmediğim birisi oturmuş benim gibi denizi izliyordu.Onun da yalnız olduğunu düşünüp yanına gittim."Selam." dedim.Çocuk kafasını kaldırıp bana baktı.Gözleri muhteşemdi.Gerçekten çok etkilenmiştim.O da bana "Selam." dedi.Henüz onu tanımamama rağmen "Sakıncası yoksa oturabilir miyim ? " diye sordum.Bana yer açtı ve "Tabi ki." dedi.Yanına oturunca içimi bir heyecan kapladı.Güçlükle "Adın ne ?" diye sordum."Christian, senin ?" dedi.O gayet sakindi.Ben de sakin davranmaya çalışarak "Ashley." dedim.

Kulübemde sıkılmıştım ve plaja gidip biraz kafa dinlemeye karar verdim.Plaja gittiğim zaman orada kimse yoktu açıkcası buna oldukça sevinmiştim çünkü gürültülü yerlerden oldukça bıkmıştım.Kumun üstüne oturdum ve denizi izleyip yaşadığım olayları düşünmeye başladım.On dakika falan denizi izledikten sonra iki tane kız plaja geldi ve sessizliğe yine veda etmiş oldum.Kızlar oldukça rahatsız ediciydi ama kafama takmamaya çalıştım ve denizi izlemeye devam ettim.Dalmış olucaktım ki yanıma gelen kızı farketmedim.Kız ''Selam.''dedi.Kafamı kaldırıp ona baktım ve bende''Selam.''dedim."Sakıncası yoksa oturabilir miyim?" dedi bende ''Tabi ki '' dedim ve oturması için yana kaydım.Açıkcası bu başka bir zaman olsaydı asla yapmazdım ama kız oldukça hoştu ve etkilenmiştim.''Adın ne?'' dedi.Bende ''Christian.Senin?''dedim. ''Ashley.''dedi.Açıkcası yanaklarımın kızarmasından korkuyordum ve oldukça sakin davranmaya çalıştım bu işe yaramış olacaktı ki Ashley pek bir şey farketmemiş gibi duruyordu.Ashley'e dönüp bişey sorucaktım ama onun da bana baktığını fark etmem zor olduğu için bir süre göz göze geldik.Açıkcası şuanda yanaklarımın kızardığına adım kadar emindim.Hemen kafamı çevirip ''Sendemi sıkıldın?'' diye sordum.

Chris ''Sendemi sıkıldın?'' dedi.Yüzüne bakmamaya çalışarak "Evet." dedim.Konuşacak bir şey bulamadığımız için birbirimizi tanımaya çalışıyorduk."Ebeveynin kim?" dedim."Ares.Senin ki?" dedi.Ben çekinerek "Avcıyım." dedim.Şaşkın bir şekilde bana döndü.Aynı zamanda hayal kırıklığına uğramış gibiydi.Ben de bu durumdan hoşnut değildim.Bir avcı olarak onunla samimi olmamalıydım.Ama ona karşı bir şeyler hissediyordum.Daha doğrusu ben öyle sanıyordum.Avcı olduğumu söylediğimden beri o da hiç konuşmamıştı.Sadece denizi izliyorduk.İçimden "Belki üzülmesinin sebebi onun da bana karşı bir şeyler hisediyor olmasıdır." diye geçirdim.

Ashley bana ''Ebeveynin kim?'' diye sordu.Bende ''Ares.Senin ki?''dedim.Ashley garip bir tavırla''Avcıyım''dedi.İşte dedim yine oldu melez olduğumu öğrendiğim yetmemiş gibi birde üstüne hoşlandığım kızın avcı olduğunu öğreniyorum.Tabi bende ki bu şansla Ashley'nin avcı olmasına şaşırmamak gerekti doğrusu.''Demek Avcısın''dedim.''Şey sizin erkeklerle samimi olmamanız gerekiyordu değilmi?'' dedim.Ashley bu dediğime bozulmuş olucaktı ki yüz ifadesi birden değişti ve ''Rahatısız olduysan gidebilirim.''dedi ve ayağa kalktı.İşte Chris dedim gene yaptın yapıcağını gene herşeyi mahvettin dedim.Ashley tam gidicekti ki elinden tutup geri oturttum.Şu an yüzümün kıpkırmızı olduğuna emindim fakat farketmezdi çünkü Ashley'ninde benden farklı bir tarafı yoktu.Şimdi ikimizde hiçbirşey söylemeden denizi izliyorduk.Düşüncelerim sanki ikiye ayrılmıştı bir tarafı acaba benden hoşlanmışmıdır diye sormadan edemiyor diğer tarafı ise saçmalama onun yemini var seninle işi olmaz diyordu.
Karar vermiştim bu işin olup olamıyacağını tam sorucaktım ki Ashley bana dönüp ''Hava kararıyor.Kulübeye gitsem iyi olur.Kardeşlerim çoktan kulübeye gitmişlerdir.''dedi.Ve gitmek için tekrar ayağa kalktı.Hava gerçektende karamıştı onunla zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım ama şimdi sırası değildi işte Ashley gidiyordu ve ben buna engel olmalıydım.''Şey sakıncası yoksa kulübene kadar sana eşlik edebilirmiyim?''diye sordum.Ashley biraz şaşkın biraz mutlu bir ifade takınarak ''Çok sevinirim''dedi.Ve Artemis Kulübesine doğru yola koyulduk

Ben gitmek için hazırlanırken Chris ''Şey sakıncası yoksa kulübene kadar sana eşlik edebilir miyim?'' diye sordu.Benimle gelmek istemesi beni çok mutlu etmişti.Gülümsedim ve ''Çok sevinirim'' dedim.Birlikte bizim kulübeye doğru yürümeye başladık.Konuşacak çok şey bulamasak da saçma sapan konulardan bahsediyorduk.Ben onunla daha fazla vakit geçirmek istesem de kulübeye dönmem gerekiyordu.Aslında ona karşı bir şeyler hissettiğimi söyleyebilirdim.Ama o zaman küçük düşmüş olurdum.
Kulübenin önüne vardığımızda hala cesaretimi toplayıp söyleyememiştim.Sadece "Teşekkür ederim." demekle yetindim.Chris de bana döndü ve "Asıl ben teşekkür ederim." dedi.Tam olarak ne söylemem gerektiğini bilmiyordum.Onun bir şey söylemesini beklediysem de o da hiç konuşmadı.Sadece durmuş,birbirimizi izliyorduk.Benim için problem değildi çünkü daha saatlerce o durumda kalabilirdim.Ama birinin konuşması gerekiyordu.Ben gülümsedim ve "Ee...o zaman...?" dedim.