David Killer-3- (Sonn)

Şimdiye kadar en çok sevdiğim ders buydu. Ok&yay sınıfı. Hem eğitmenimi de seviyordum. Her anlamda yardımcı oluyordu. Ben de her zaman bu sınıfa geliyordum. Yine sabahın köründe 2. seviyeden yeni mezun olmuşken sınıfa girdim. Tiff köşede oturmuş birini bekliyordu. Beni görünce sevindi. ''Selam Dave'' dedi. Bense ''Selam Tiff. Hadi. Hemen başlayalım.'' dedim. ''Hadi o zaman.'' dedi.

Dave'e artık çok alışmıştım. Onu mezun eder etmez geri gelmesine hiç şaşırmamıştım. Bu normal bir şeydi. Artık son seviyenin dersini verecektim ona ve bundanda mezun olduktan sonra neredeyse benim kadar iyi bir okçu olacaktı. Hemen derse başlamaya karar verdik. Beklemenin manası yoktu. Çünkü derste biz çok eğleniyorduk. Dave'le antrenman alanına gittik ve ok-yay takımlarının bulunduğu alandan rastgele bir takım aldık. Sonra alanın tam ortasına geçtik. Dave bana "Nasıl bir şey beni bekliyor?" diye sordu. Güldüm ve "İzle." dedim. Dave'in yanından ayrıldım ve içeriye geri girdim. Oradan bir otamaton aldım ve antrenman alanına geri döndüm. Sonrada otamotonu çalıştırarak Dave'e saldırmasını söyledim.

Otamotonla bir ok&yay savaşı yapacaktım. Otamotona ilk birkaç atış yaptım ve kaçtı ikisinden de. Sonra üzerime saldırmaya başladı. Çok atikti. Bense yanında biraz hantal kalmıştım. Daha sonra birkaç ok daha attım. Tiff bana özel güç kullanma dememişti. Otamotonla konuştum ve uyudu. Daha sonra üzerine çıktım ve kafasına oklar savurmaya başladım. Tiff bana doğru sinirli bir şekilde geliyordu..

Dave hile yapıyoprdu. Yay-ok takımını kullanacağına özel gücünü kullanmıştı. Otamtonu uyutmayı başarmıştı. Buna çok sinirlenmeiştim. Sinirle Dave'in yanına gittim ve "Dave özel gücünü kullanmaman grekiyor." dedim. Dave otomatonu bıraktı ve "Ama bana öyle bi şey demedin." dedi. Ona sinirli bir bakış attım ve "Bir daha sakın kullanma. Unutma sadece ok ve yay." dedim ve Dave'in parçaladığı otamatonu ortadan kaldırıp yeni bir tane getirdim. Savaşı tekrar başlattım. Bu sefer Dave'in adil oynayacağından emindim çünkü eğer özel gücünü tekrar kullanırsa onu öldürürdüm. Çok iyi bir okçu olmak istiyorsa bir savaşta sadece yay-ok takımını kullanmasını öğrenmeliydi.

Bu sefer işler çok daha zordu. Tiff aklını kaçırmış olmalıydı. Çünkü bir ok&yay takımı ile dev bir otamatonu yıkacaktım. Tanrılarım!! Neyse. İlk okumu aldım ve gerdim. Daha sonra fırlattım. Otamaton hiç beklemediğim şekilde kenara kaydı ve ok kolunu sıyırdı. Daha sonra onun bana saldırmasından korktuğum için bayağı geriledim. Okumu gerdim. Hedefimi ayarladım ve oku fırlattım. Bundan da eğilerek kaçmıştı. Yoksa tam kafasına geliyordu. Daha sonra ne yapacağımı bilemedim. Bütün hamlelerimden kaçıyordu. O zaman seri bir şekilde oklarımı fırlatmalıydım ama bunu yaparken de hedefimi şaşmamalıydım. Birkaç oku rastgele attım ve hepsinden kaçtı. Koşarak üstüme geldi. Ben de o anda okumu attım ve koluna saplandı. Kolundaki oku çıkardı ve üzerime zıpladı. O sırada okumu yaya yerleştirdim. Attım ve otamatonu kafasından vurdum. Daha sonra yere düştü ve tıpkı öncekinde de yaptığım gibi kafasına art arda oklar atmaya başladım. Tiff bu sefer memnun bir şekilde yanıma geliyordu ve ALKIŞ çalıyordu..

Dave sonunda yay-ok takımını kullanmaya başladı. Uzun bir uğraştan sonra çabasıyla otamatonu yıkmayı başardı ve onu etkisiz hale getirdi. Buna çok sevinmişti. Ellerimle alkış tutarak Dave'in yanına gittim ve "Süperdin." dedim. Dave ellerini bu daha bir şey değil anlamında çırptı ve "Ee, sırada ne var?" diye sordu. Elimi kafama koyup düşünür gibi yaptıktan sonra "Hangi canavarı istersin?" diye sordum. Dave soruma "Canavar gerçek mi olacak?" sorusuyla cevap verdi. Güldüm ve "Tabii ki!" dedim. Sonra aklımdan cehennem tazısında karar kıldıım ve içeriye gidip cehennem tazısını ayarladım. Dave'i zorlu bir mücadele daha bekliyordu.

Öhö öhö. Cehennem tazısı mı? Tiff’in biraz kaçırmış olabileceğine kesin bir gözle bakıyordum. Aslında canavarı kendim seçmem daha iyi olurdu ama kendisi seçmişti. Bana sormuş; ama düşünmeme zaman vermemişti. Ok&yay takımımı elime aldım. Bu sefer zehir olan okları seçmiştim. Nasılsa bunu da kullanmada uzmanlaşmıştım. Sevgili hocam Tiff sağolsun. Elime aldığım oku yaya yerleştirdim ve cehennem tazısını bekledim. Tam o sırada Tiff’in olduğu yerden bir cisim üzerime atladı. Reflekslerim sayesinde yana kaydım; ama gerilmiş olan ok kendi kolumu sıyırdı. Zehirli olması beni kötüleştirmişti. Bu nedenle hedefimi şaşırmamı sağlıyordu. Buna çok sinir olmuştum. Kısa sürede buna da alıştıktan sonra tazının kafasını sıyıran bir ok attım. O anda tazı yere devrildi. Zehir kafasından geçince zehirlemişti; ama ben de çok yorgun düşmüştüm. Bayıldım ve Tiff’in yardım çağırdığını duydum. Uyandığımda Tiff başımdaydı ve aklımdan ‘İnşallah mezun olmuşumdur.’ diye geçirdim.

Cehennem tazısıyla mücadele hiç istediğim gibi gitmedi. Dave kendini zehirlemişti. Buna çok kızmıştım. Çok dikkatli olmalıydı. Zehirli ok dersinde bunu ona söylemiştim. Dave cehennem tazısını öldürdükten sonra bayılmıştı. Hemen yardım çağırdım ve onu dersliğin revirine götürdük. Kendi şifa gücümü kullanarak onu iyileştirmeye başladım. Bu benim için çok zor bir şey değildi. Dave bir süre sonra gözlerini açtı. Ona ters bir bakış attıktan sonra "Keşke Cehennem tazısını zehirlerken kendini de zehirlemeseydin." dedim. Dave buna bir cevap vermedi. Ee, ne cevap verirse versin kabul etmeyeceğimi biliyordu. Dave yeterince iyi olunca ayağa kalktı ve "Mezun oldum mu?" diye sordu. Bunun üzerine güldüm ve "Daha yeni başladık Dave. Bu kadar çabuk bırakacağımı mı sandın!" dedim ve ona yardım ederek birlikte antrenman alanına döndük.

Cehennem tazısıyla savaşırken kendimi zehirlemiştim ve Tiff beni hala arenaya sürüklüyordu. Bu da neydi böyle? Şimdi ne yapacaktım. Nasıl bu kadar çabuk iyileşmiştim. Soracak çok şey vardı. Ama Tiff'le birkaç canavarCIK daha öldürmemiz gerekiyordu Daha doğrusu öldürmem gerekiyordu. Bunun için meydana gittik ve Tiff yine içeri gitti..

Dave2le antrenman yapmaya devam ediyorduk. Ona güzel bir canavr daha bulmak için içeriye gittim. Sonra karşısına ne çıkarsam diye düşünmeye başladım. Değişik bir şeyler olmalıydı. Dave onu öldürmekte zorlanmalıydı. Uzun bir süre düşündükten sonra uçan bir şey olmasına karar verdim. Canavarın uçması Dave'in işini daha da zorlaştırırdı ve ok atmak daha zor olurdu. Yüzümde sinsi bir gülümseme belirmişti. Otamatonların bulundu tarafa baktım. Orada uçan bir otamaton vardı. Kötü bir kahkaha attıktan sonra otamatonu aldım ve antrenman alanına döndüm. Dave oturmuş beni bekliyordu. Yanına gidince kalkmasını söyledim ve otamatonu çalıştırdım. Otamaton çalışır çalışmaz uçmaya başladı. Havalanmasını izledikten sonra Dave'e baktım. Dave "Sen ciddi misin?" diye sordu. Güldüm ve "Hem de çok!" diye yanıt verdim. Sonra da saçlarımı savurarak kenara çekildim. Otamatonla Dave'in arasına girmek olmazdı şimdi.

Uçan, dev bir otomaton.. Daha önce hiç savaşmadıysanız uzak durun. Benden size bir dost tavsiyesi. Ok kullanmada kendimi ne kadar kanıtlamış olsam da bu gerçekten de beni çok zorlayacaktı. Uçan ve hızlı bir maddeye ok sallamak, hele bir de size saldırmaya çalışırken.. Okumu yayıma yerleştirdim. Gerdim. Rakibimin düzenli uçması işimi kolaylaştıracaktı. Bu otomatonla biraz da oynamayı tercih ettim. Okumu serbest bıraktığımda tam istediğim yere, omzuna, denk gelmişti. İkinci okumu da onun üzerine atmak için çabaladım. Filmlerde olan bir şey oldu. Okum diğerinin ortasından geçti ve onu ikiye ayırdı. Bunu diğer kollarına ve kanatlarına da yaptım. Tiff nıç nıç ederken tam kalbine bir ok salladım ve Tiff'e ''Sıradaki lütfen?!'' dedim gülerek..