Bugün babamdan gelen bir çağrı üzerine Empire State binasına gitmek için yola çıktım. Babamı ilk kez görecektim. Aslında o kadar da heyecanlanmıyordum.
Empire State binasına gelip hemen asansörlere gittim. Ama görevli vardı. Ona "600. kata çıkmak istiyorum." dedim.
Görevli bana deliymişim gibi baktı. "Pardon?"
"Beni duydun! 600. kata çıkmak istiyorum. Eğer babamın çağrısına yan ıt veremezsem hem ben hem de sen buharlaşmış oluruz ölümlü! Yok, eğer bana inanmıyorsan seni-" bu noktada cümlemi kesip belimden bir bıçak çıkardım. "-bu güzel bıçakla doğrarım. İnan bana bu bıçağın sana değmesini bile istemezsin."
Adam yutkunup başını salladı. Bana bir anahtar verdi. "Bunu oradaki deliğe sok ve 600. kata bas." Daha fazla söze ihtiyacım yoktu. Hemen asansöre girip anahtarı deliğe soktum ve 600. kata bastım. Birkaç saniye sonra Olimpos'taydım.
Olimpos'a geldiğimde orada bir adam duruyordu ve birini bekliyormuş gibi görünüyordu. Onu tanıyıp hemen yanına gittim. "Baba?"
"Evet, Georgina." dedi Uyku Tanrısı babam Hypnos. "Eminim seni neden çağırdığımı merak ediyorsundur."
"Evet." dedim merakımı gizleyerek.
"Buraya sana bir hediye vermek için çağırdım seni. Melez Kampı'nda sürekli seni izliyordum ve davranışlarını çok beğendim. Seni bu hediyeyle ödüllendirmek istiyorum."
"Hediye nedir?" dedim yine merakımı gizlemeye çalışarak. Ancak bu sefer başarılı olamamıştım sanki. Babam güldü.
"Tıpkı annene benziyorsun. O da böyle meraklı biriydi. Fiziksel açıdan da ona çekmişsin. Adı neydi biliyor musun?" dedi babam. Eski anılara dalmıştı. Oysa annem beni doğurduğunda ölmüştü.
"Neydi?" diye sordum.
"Onun da adı Georgina'ydı. O ölünce ne kadar üzüldüğümü anlatamam. Sana da onun adını vermişler. Biliyor musun, en çok onu sevmiştim." dedi yine hüzünlü bir şekilde Hypnos. Belli etmemeye çalışsam da ben de üzülmüştüm. Derken babam düşüncelerinden sıyrıldı. "Sana hediyeni verecektim değil mi?" dedi. Elini havaya uzattı ve elinde bir sniye sonra küçük bir şişe belirdi.
"Bu bir uyku iksiri. Birkaç damla verdin mi içen kişi iki üç gün aralıksız bir uykuya dalar. Bunu en gerekli anlarında kullan Georgina." dedi babm ve havaya karışıp yok oldu. Beni burada tek başına bırakıp gitmişti. Ama bu önemli değildi. Önemli olan verdiği hediyeydi. İyi ki bu buluşmaya gelmiştim. Bir taşta iki kuş tutmuş olmuştum böylece. Hem annem hakkında bilgiler öğrenmiştim hem de bu muhteşem hediyeyi kazanmıştım. Mutlulukla asansörün yolunu tuttum.
Konu: Bir taşta iki kuş 
Perş. Mart 17, 2011 9:00 am