Tony Gold

Hermes'in beni kabul etmesi beni hiç heycanlandırmamıştı.Zaten Kheiron beni o klübeye yöneltmişti benim için değişen pek bir şey olmadı yatağma alışmıştım.Annemin hikayelerini dinleyen herkes onun içinde yaşamam gerektiğni söyledi.Belki de haklılar annem benim için ölmüştü üzülmem bir şey değiştirmezdi.Hangi Eğitimi Almak İstiyorsun? sorusuna;
Kararlı bir sesle Yay-Okdedim.
Eğitim yeri klübeme uzak sayılmazdı eğitime hemen başlamam gerekiğni düşünmüşlerdi.Benim içinde iyi olmuştu aslında bir bakıma kafamı dağıtıyordum.
Satir çok geçmeden beni uyardıBundan sonra sen devam edebilirsin bol şanslar...Ayrıca yaşamaya çalış olurmu?sırıttı.
Seni kaybetmek beni üzer.Ciddimiydi?emin değildim ama ona gülümseyişle cevap verdim.
Yol gri renkli taşlarla süslenmişti kapının üzerindeki ok motifi gözüme çarptı ok tam kalbimi gösteriyordu.
Kapı kendiliğinden açıldı..
Bana sırtını dönmüş ateşle ilgilenen biri vardı..

Sabahın erken saatlerinde can sıkıntısından Ok Atma Teknikleri Sınıfı'na gitmiştim. Burada kendimi daha iyi hissediyordum ve kafamı topluyordum. Biraz okçuluk çalışması yaptım. Tabii bu biraz normal birine göre biraz değildi. Bana göre biraz 2-3 saat ediyordu. Hedef tahtasının önünde durup okları fırlatmadım elbette. Çeşitli şeyler yapıyordum ve olası bir savaşa kendimi hazırlıyordum. En azından böyle mutlu oluyordum. Yavaştan yorulmaya başlamıştım. Ara vermeye karar verdim ve ateşin yanına gittim. Orada boş boş şeylerle uğraşmaya başladım. Bir yandan ateşle oynuyor, bir yandan da kahve içiyordum. Bir süre sonra içeriye kapının sesini duydum. Oraya doğru baktığımda içeri giren bir melezi gördüm. Hemen ayağa kalktım ve melezin yanına gittim. Bu melezi daha önce hiç görmemiştim. Büyük ihtimalle kampa yeni gelmişti. Gülümseyerek "Selam, ben Tiff!" dedim.