Yeğenime ziyaret.

Kampta çok az sayıda olan arkadaşlarımdan ve önem verdiğim biri olan yeğenim alexis i ziyaret etmek için hypnos kulubesine doğru yürümeye başladım. Kampa ilk geldiğim günde, beni alexis gezdirmişti,ilk silahımı o bulmuştu,pegasus umu da onun sayesinde bulmuştum. Alexis benim için gerçekten önemli biriydi. Hypnos kulubesine vardığımda kapıyı nazik bir şekilde çaldım. Kimse bakmadı,sonra Hypnos kulubesine geldiğimi hatırlayıp kapıyı daha sert bir şekilde çaldım. Bu sefer kapı açıldı ve kapıyı açan alexis ti, yüzünde her zamanki gibi uykulu bir bakış vardı. Gülümseyerek ''Alexis naber? Seni ziyarete geldim .Umarım uykunu bölmüyorumdur.'' dedim uykusunu böldüğümü bilerek.

Kapının yumruklanmasıyla gözlerimi açtım. Dışarısı aydınlıktı, bu durumda her kim geldiyse onu yastıkla boğmama gerek yoktu. Sonuçta gündüzdü ve gündüz uyumak onlara tersti. Sürüne sürüne kalktım ve koltukta uyuyakaldığımı fark ettim. Kulübenin her yerinin uykuya elverişli olmasının sonuçlarıydı.
Kapıyı açtığımda karşımda kampa yeni gelen Nyks çocuğu Zack vardı. Nam-ı diğer amcam... Gülümseyerek "Alexis naber? Seni ziyarete geldim .Umarım uykunu bölmüyorumdur.'' dedi. Sırıtarak "Bölmek mi? Ben hiç uyumam ki? Aksine çok enerjiğimdir, öyle böyle değil yani! İçeri geçsene." dedim.
İçeri girdi ve şaşkınca etrafına bakındı. "Ne bekliyordun? Kuş tüyü yataklar mı? Onlar üst katta, ama sandalyelerimiz bile uyutur." dedim kahkaha atarak. "Sen amcanla dalga mı geçiyorsun?" dedi sinirli olmaya çalışarak.

Aslında Hypnos kulubesini çok merak etmiştim ama beklediğim gibi değildi benim beklediğim Hypnos kulubesinin heryerinde yataklar yastıklar vb. şeylerdi. Ama bu kulube biraz farklıydı girişi sıradan bir kulubeydi tabi içeri girdiğin anda üzerine çöken uykusuzluğu saymazsak sonra alexis yüz ifademi görerek ''Ne bekliyordun? Kuş tüyü yataklar mı? Onlar üst katta, ama sandalyelerimiz bile uyutur.'' dedi ve kahkaha atmaya başladı. Normalde kahkaya bende katılırdım ama üstümdeki uykusuzluk nedeniyle ''Sen amcanla dalga mı geçiyorsun?'' dedim sinirli görünmeye çalışarak. Ve sonra uykulu bir şekilde sırıttım ''Eee. Burada genellikle ne yaparsınız?'' dedim esneyerek ve...

Kulübe sahibinin kim olduğunu belli etmeye başlamıştı bile. Gülerek "Sence? Tabii ki uyuyoruz! Peki siz Hyks kulübesinde ne yapıyorsunuz?" diye sordum. Orayı çok merak ediyordum ama üyeleri beni biraz korkutuyordu. Daha doğrusu bazıları...
Zack kendini koltuğa attı ve "Bu kulübe cidden çok tehlikeli." dedi. Şaşkınlıkla "Neden?" diye sordum. "Birisini uyuttuğunu düşünsene. Yıllarca uyuttuğunu... Resmen ölü gibi olur." dedi. Hiç bu açıdan düşünmemiştim doğrusu. Eh, biraz da mantıklıydı... Sonuçta babam Ölüm'ün ikiz kardeşiydi. "Bence asıl tehlikeli olan sizsiniz! Gece dolaşabilmek mükemmel olmalı!" dedim. Bu sırada hafiften uyukladığını fark ettim ve dürtükledim.

Tam uyumuştumki alexis in dürtüklemesiyle uyandım ve uykulu bir şekilde ''Evet gerçektende mükkemmel. Gece nin oğlu olduğum için çoğu insan ve melez geceleri savunmasızken ben hep güvende oluyorum'' dedim ve diğer sorusuna cevap vermek için yine konuşmaya başladım. ''Biz genellikle akşamları takılan melezleriz o yüzden çoğumuz sabahları uyur ama geceleri hiç kimsenin görmediği şekilde antrenman yaparız. Ama ben biraz farklıyım ben gece uyumayı daha çok seviyorum. En korunmasız olduğum anda güvenlibir şekilde uyumak gerçekten çok güzel bir duygu.'' dedim uykulu şekilde ''Peki sen antrenman yapmıyormusun?'' diye sordu alexis ''Tabiki yapıyorum. Hatta kardeşlerimden daha çok çalıştığımı bile söyleyebilirim. Kardeşlerim genellikle herkes yattığında çalışmaya çıkar yani geceyarısı gibi ama ben öğlen kalkıp gece üçe kadar çalışıyorum. diye cevap verdim uykulu bir şekilde böbürlenmeye çalışarak

Sırıtarak "Pekala bay çalışkan, o halde şunu söylemeliyim ki bizim kulübe oldukça korunaklı oluyor. Ne de olsa buraya bizden başka dayanabilen çok az kişi var." dedim. Parmağımı ona doğrultarak "Mesela Gece'nin oğlu bile dayanamıyor. Sanırım gerçekten tehlikeliyiz." dedim. Bu sırada uyuyakaldığını fark ettim. Sırıtarak "Söylemiştim!" dedim ve tekrar uyandırdım. Ya çok yorulmuştu, ya da kulübenin etkisiydi. "Amca kaaaalk!" diye bağırdım kulağının dibinde.

He? ha? ''Ne dedin kızıım?'' dedim yaşlı takliti yaparak. ''Bugün uyumadım o yüzden baya bir yorgunum,birde sizin kulube üstüne eklenince baya bir uykum geldi. Ayrıca haklısınız sizler tehlikelisiniz ama bizim kadar değil.'' dedim gözümü karartarak. Alexis gözümü görünce irkildi ''Buda ne?! Gözün tamamen siyah oldu.'' dedi heyacanla. Gülmemi bastıramayarak ''Ben gecenin oğluyum alexis,bu gözler aile yadigarı gibi bir şey tüm kardeşlerimde var savaşacağımız zaman yada yorgun düşdüğümüz anda bize enerji verir.'' ''Heralde neden tehlikeli olduğumuzu anlamışsındır değil mi sevgili yeğenim'' dedim korkutucu gözlerimle gülümsemeye çalışarak.

Açıkçası korkudan dilim tutulmuştu. Gözlerimin öyle olduğunu düşünmek bile ödümü kopartıyordu! Aile yadigarı mı demişti? Acaba babamda da böyle bir özellik var mıydı? Ya bana da geçtiyse!?
"Peki bu babamda da var mıdır?" diye sordum. Maviş gözlerimi seviyorum ben yaaaa! "Zannetmem... Ama olabilir. Neden?" dedi. Yüzünde gıcık bir sırıtma vardı. "Neden mi, çünkü mavi gözlerimi seviyorum amca!" dedim amca bölümünü vurgulayarak.

Alexis in yüzündeki o korkuyu görmek beni güldürmeye yetmişti ama yorgunluktan gülemiyordum. cevapımı duyunca gözlerini daha çok kırpmaya başladı sanki gözleri kararmadan biraz tadını çıkarmak istiyordu. ''Neden mi, çünkü mavi gözlerimi seviyorum amca!'' dedi ve bu sefer yorgunluğum gülmeme engel olmadı. ''Merak etme yeğenim. Bu gözleri alabilmek için direk Nyks ten çıkman lazım.'' dedim sırıtarak.