Gün Batımı.

Uyandığımda güneş odamın içine girmiş masamızın üstündeki kristal vazolar adeta bir parti topu gibi parlıyordu. Uyandığımda kardeşlerim yataklarını toplamışlar ve kahvaltıyı hazırlamışlar beni bekliyorlardı. Kahvaltıyı ettikten sonra spor için eşortmanlarımı giyip kulebemden çıktım. Kendi etrafımda önerek ısınma haraketleri yaparken Roc ve kardeşleri hep birlikte konuşuyorlar ve gülüyorlardı. Yanına gitmeye karar vericektim ki bunun saçma bir fikir olduğunu anlamıştım. Çnkü her seferinde bize bakıp gülüyorlardı. Ve bundan çok utanıyordum. Bu yüzden kalbime karşı koyarak onları görmemiş gibi yapayı denedim. Ve onlarında beni görmemesini için dua ediyordum ki o sırada kardeşlerinden biri '' Aaa bu Zell deil mi?'' diyi verdi. O sırada sıvışmayı planlarken çok geç olduğunu anlamıştım. Ve arkamı döndüğümde hepsi glüyordu. Ne mutlu bir aile tablosu! Roc bana bakıyordu. Onların yanına doğru yürüdüm ve Roc birden bire söze giri verdi '' Selam aşkım!'' dedi heyecanlı bir biçimde. Hafiften gülümsedim ve '' Merhaba aşkım. Bende tam spor yapıyordum. Kilo almak istemeyiz.'' dedim sözü değiştirerek. Roc ve ben kardeşlerinin yanından ayrıldık ve daha uzak bir yere geçtik. Roc bana anlamsız bir şekilde sırıtıryordu-ve çok tatlı gözükyoru-. Bana baktı,baktı ve '' Zell bugün çok şık giyin. Seninle bir yere gideciğiz.'' dedi. Nereye gidicektik? Ne giyicektim? Aklından neler geçiyordu? Bunlar çok güzel sorulardı ama ona soramazdım. Bekleyim görmem lazımdı. Yanağından öptü ve kulübeme hazırlanmak için gittim ...

O gün erkenden dışarı çıktım ve kardeşlerimle biraz konuştuk. Tabii ben her zamanki gibi Zell'in kulübesine bakıyordum. Zell dışarı çıktığında bizi gördü fakat görmemiş gibi uzaklaşmaya çalıştı. Biraz bozulmuştum aslında. Fakat daha ben seslenmeden bir kardeşim " Aa , bu Zell değil mi ? " dedi ve güldü. Bütün kardeşlerim bize bakıyorlardı ve gülüyorlardı. Aslında dalga geçiyorlardı ama benim için sevindiklerinden emindim. Ne de olsa biz kardeştik. Zell de kardeşimin sesini duyup " Merhaba aşkım. Bende tam spor yapıyordum. Kilo almak istemeyiz." dedi gülerek. Birilerinin yanındayken utanmıyorduk artık. Zaten çıkmaya başladığımızı bütün kampın önünde söylemiştik. ' Zell bugün çok şık giyin. Seninle bir yere gideceğiz.'' dedim. Aslında aklımda pek birşey yoktu ama Zell ile bir araya geldiğimizde mutlaka güzel vakit geçiriyorduk. Yanağından öptüm ve kulübesine doğru yürümesini izledim. Bazı kardeşlerim hafifçe sırtıma vuruyorlardı. Hep beraber muhabbet etmeye devam ettik. Akşama doğru ise kulübenin camının önüne geçmiş Hestia kulübesine bakıyordum. Bir süre sonra Zell çıktı kulübeden. Aman tanrılarım ! Gerçekten çok güzel olmuştu. Ben de hemen kulübemden fırlayıp Zell'in yanına gittim. Zell meraklı gözlerle bana bakıyordu. Ona sevecen bir bakış attım ve el ele yürümeye başladık. Hiç konuşmuyorduk çünkü zaten birbirimize baktığımız anda birbirimizi anlıyorduk. Aslında gece vaktiydi ve harpyalar bizi yakalarsa fena olurdu. Yine de umurumuzda değildi ki ! Gerekirse ölürdüm Zell için. Sessizce yürümeye devam ederken bir süre sonra plaja geldik. Kumlara uzandık ve dipdibeydik. Yıldızları izliyorduk. Sonra bir anda yüzüm parıldamaya başladı. Zell'e yarı şeytani yarı sevimli bir gülümsemeyle "Acaba Hestia'nın kızı bu saatte denize girer mi ? " dedim. Zell çok şaşırmıştı ve bana bakıyordu. Ben ise gülüyordum , gülüyordum , gülüyordum ...

Denize girmek. Bunu söylememesini istiyorum. O kadar da süslenmiştim. Tabii şaka yapıyordum. Süs ve makyaj bahane! Rocum varken yanımda kimseyi takmıyordum. Roc yüzmeyi tebrik edince ayağı kalktı ve hiç beklemediği bir anda onu itledim ve şaşkınlıkla suya düştü. Ben gülmekten koparken bacağımdan tutu ve beni çekti. Buz gibi suda ilk önce titredim ve Roc'a sarıldım aslında yüzmeten korktuğum için onu suyun içine batırıyordum. Gülüyorduk. Ve o zaman aklıma bir fikir gelmişti. Denize ve duba varken yarış olmaz mı? Hem kendimi kanıtlamalıydım Roc'a. Ona sinsice güldüm '' Apollon çocuğunun Hestia kızı ile yüzme yarışından korkucağına bahse girerim'' dedim. Amacım onu sinirlendirmek ve kışkırtmaktı. Bana baktı ve '' Deneyelim aşkım. Üçe kadar sayacağım. 1.. 2... 3.. Başlaaaaaaaaaaa!! '' diye bağırdı. Çok iyi bir yüzücüydü aramızda baya bir mesafe açılmıştı. Ve beni farkle geçiyordu. Yenilemezdim. Ve en kötü yola başvurdum Hileye!!

Onu ayağından kavramaya çalıştım ama çok hızlı yüzdüğü için bu plan suya düşmüştü. Artık yenilceğimi anlamıştım ve yüzmekten yorulmuştum. O ubalara varmış beni bekliyordu. Ona bir oyun oynamaya karar verdim. Ve suyun içinede girip çıktım. Boğuluyomuş gibi yapıcaktım. Hahahah..

Zell ile sarmaş dolaş denize girmiştik. Zell'in teni benim tenime değdiği anda ısınmıştım. Bana yüzme yarışı yapmayı önerdi. Bu gerçekten komikti , çünkü ben iyi bir yüzücüydüm. Zell arkamdan debelenip duruyordu. Bir ara ayağıma dokundu eli ama bir anda hızlandım. Zell'in sinirden etrafında kıvılcımlar çıkıyordu. Kafam suyun altındayken gülmeye başladım. Biraz ileride Zell'i beklemeye başladım. Ona baktım ama kafası suyun altındaydı. O anda yüzündeki şeytani gülümsemeyi fark edememiştim. Fakat bir anda Zell'in debelenmesinin aşırı derecede arttığını gördüm. Şoka girmiştim resmen , kımıldayamıyordum. Ama Zell çırpınıyordu ve bir ara kafasını çıkarıp " Roooooc ! Yardı ...." diye bağırdı. Cümlesi yarıda kesilmişti. Zell'in sesini duyar duymaz ona doğru yüzmeye başladım. Ama yanına vardığımda ise hareketsiz bir biçimde yatıyordu. Gözyaşları hücum ediyordu ama hayır. Ağlamamam gerekti. Zell'i tutup kıyıya doğru sürüklemeye başladım. O halimle bile çok hızlıydım ama paniklememem lazımdı. Soğukkanlılığımı korumaya çalışarak Zell'i kıyıya çıkarttım. Yüzüne doğru eğildim. Aman tanrılarım ! Nefes alıyordu yüzüne doğru eğildim. Aslında bunu bu zamanda yapmak istemezdim ama suni teneffüs yapmak zorundaydım. Tam kafamı eğmişken bir anda gözlerini açtı ve korkudan yerimden fırladım. Zell delice bir biçimde gülmeye başladı. Benimse üstümden dumanlar çıkıyordu. Çok sinirlenmiştim çünkü enredeyse panik atak geçiriyordum. Zell ise hala gülüyordu.

Gülmekten yerlere yatmıştım. Kahkahalar atarken o ise sinirli bir biçimde bana bakıyordu. Ama gülmekten kendimi alı koyamıyordum. Roc o sırada sinirlenip önüne döndü. O zaman aramızda ters giden birşey olduğunu anlamıştım. Zar zor gülmekten kendimi alı koydum ve '' Şeyy Roc. Aşkım. Bitanem'' dedim. Bütün iltifatları saymaya hazırlamıştım kendimi. Ama cevap vermiyordu. O zaman bana küsüp küsmediğini öğrenme çabaları içindeydim. Ve birşey yapmalıydım. Ama Ne? Ona doğru düldüm ve '' Aşkım özür dilerim. Ama oyunculukta iyiyim değil mi? '' dedim gülerek. Bu dediğime gülmesini beklerken tam tersi oldu. O zaman gerçekten çok üzüldüm ve ağlamaya başladım. Gerçekten ağlıyordum. O zaman Roc yumuşadı ve bana döndü. Hala kızgındı ama aşık kızgındı işte. Biraz duygusaldım tamam kabul ediyorum ama.. Ne bileyim bu şakaya inanacağını sanmıyorum. Bu sırada ağlarken bana bakıyordu ve benim ağlamamı kesmek istiyordu. O sırada Roc '' Tamam affettim ama. Bir daha yapma. '' dedi. Bunu duyar duymaz gülebilirdim. Hatta sevinç çığlıkları atabilirdim. Ama daha az bir tepki ile çığlık attım ve Roc'un boynuna sıkı sıkı sarıldım.

Ona sarılırken içim huzurla doluydu. Ona sırılırken insan /melez kendini güvende ve sevgi ile hissediyor. Bu duygu paha biçilemiyor. Hemde hiç bir şeye.