Teslimat Var !

Zorlu ve yorucu geçen bir yolcukluk yaşamıştık. Medusa defalarca kaçmaya çalışmış, yüzlerce defa büyü ile kurtulmaya çalışmıştı. Hatta bir ara hızını alamayıp yüzümü kurbağa yüzüne çevirmişti. Bu yaptıklarından sonra çözüm olarak ağzını bağlamaya karar verdik. Hektor'un yarattığı bir bant ile Medusanın ağzını bantladıktan sonra işimiz kolaylaştı. Bundan sonra daha rahat ilerledik. Sessiz, huzurlu ve kurbağa kafasız !

Hades'in sarayına geldiğimde Tartarus'a geri mi gitsem diye düşündüm. Kapıda, kemileri gözüken koruyucu iskelet ordusu. Duvarlardaki korkunç renk. Hatta duvarlarda işlenmiş olan çeşitli ölüm motiflerini saymıyorum bile ! Burası çok korkunç bir yerdi. Burası benim evim olsa, hayatta uyuyamazdım. Gerçi burada kalanlarında "hayatta" olduklarını sanmıyordum. Kısacası bu saray tam Hades'e yakışır bir saray olmuştu. Kapının dibine gelince iskeletler etrafımızı çevreledi. Sanki bize "ne işiniz var burada" dercesine hesap soruyorlardı. Gerçi onlara bakmak bile buradan kaçma isteğimi arttımaya yetiyordu. Kapıdaki iskeletlere ne söyleyeceğimi düşünürken Hektor yardımıma yetişti. "Biz Medusa Teslimatı için geldik !" Sesi o kadar kendinden emin çıkmıştı ki ben bile ona yolu açabilirdim. İskeletler yolmuzdan çekilince rahatlıkla ilerledik. Tabii bu sırada "teslimat" kelimesinden hoşlanmayan Medusa olduğu yerde tepiniyordu. Onu zar zor bir şekilde Hades'in taht odasının önüne getirince rahatladık. Kapının önünde belli bir süre bekledikten sonra kapı kendiliğinden açıldı.

Kapı açılınca biz de yavaşça içeri girdik. Hades ortalarda görünmüyordu. Biz biraz daha ilerleyince kapı arkamızdan kapandı. Tam korku filmlerine yakışır bir sahne olmuştu. Zaten ortam da buna çok müsaitti. Biz Hades'in nerede olduğuna bakarken birden karşımızda belirdi. Anlaşılan insanları korkutmaktan hoşlanıyordu. Bunu söylemek için onun Hades olduğunu bilmek yeterdi zaten. Medusa bile korkmuşa benziyordu. "Demek sonunda sarayıma teşrif edebildiniz !" dedi Hades. Gerçekten sinirli miydi yoksa sadece dalga mı geçiyordu anlamak zordu. Biz bir şey diyemeden Hades bizi azarlamaya başladı. "Sizi gerçekten tebrik ediyorum. Size Medusa'yı sarayıma getirmeniz için bir görev veriyorum ve siz de onu öldürüp Tartarus'a yolluyorsunuz ! Üstelik az kalsın başarısız oluyordunuz !" "Ama Medusa bizi her defasında atlatmayı başardı ve sonra da önümüze bir ordu çıka-" dememe kalmadan Hades sözümü kesti. "Size gelip direk onu götürmenize izin vermesini beklemiyordunuz ya !" Pers sinirle "Bize zorluk çıkaracağını biliyordun ama yine de bizi onun yanına yolladın, öyle mi ?" dedi. Hades ise "Tabii ki de bunu biliyordum. Ama eğer bunu size söylersem sizin göreve gelmek istemeyeceğinizi de biliyordum. Bu yüzden size belki onu ikna edebilirsiniz dedim. Dikkat ederseniz kesin konuşmadım." Pers hala sinirli görünüyordu, "En azından çukura düştüğümüzde bize yardım edebilirdin. Neredeyse ölüyorduk !" dedi. Hades ise "Ama ölmediniz değil mi ? Bu yüzden sorun yok." dedi ukalaca gülümseyerek. Hektor ve ben Pers'ü sakinleştirmeye çalışırken Hades ondan hiç beklenmeyecek bir nezaket örneği göstererek "Çocuklar, her ne kadar zorla olsa da görevinizi yerine getirdiniz ve bu yüzden sanırım size ödülünüzü vermem gerekiyor." dedi. Doğrusu Hades'in bize hediye olarak ne vereceğini çok merak etmiştim.

Tanrı Hades bize ödül mü verecekti ? Bunu rüyamda görsem inanmazdım. Hades, bizim hades ? O yer altı tanrısı olan, kesin o hediyelerde bir şey vardır. Hades düşüncelerimi okumuş gibiydi "Yer altı tanrısı olsam da öküz değilim ! Tabiki size hediye vereceğim. Hem melezlerin hediyesiz göreve çıktığı nerede görümüş. Ayrıca hediyeleriniz ne isterseniz o olacak. İlk önce senden başlayalım Perseus. Hediye olarak ne istersin ?" Hades'in bu sözleri çok tuhaftı, fakat aynı derece de hoşuma gidiyorlardı. Hımm, Tanrı Hadesten ne isteyebilirdim acaba ? Belli bir süre düşündükten sonra "Sarayınızın anahtarını istiyorum" dedim, bilerek ve isteyerek şansımı zorlayarak. Doğal olarak Hades cezabı yapıştırdı. "O kadar da demedik ! Hadi hızlı ol, tüm gün seni bekleyemem !"
"Tamam, tamam. O zaman, ben bir kolye ucu istiyorum. Öyle bir kolye ucu olsun ki onu aktifleştirdiğimde kendi gölgemden yardım almamı sağlasın"
"Bu istek yeraltı Tanrsından istenecek en mantıklı istek. Tamamdır" Bir anda Hades'in elinde siyah bir kolye ucu oluştu, oluşan bu kolye ucunu bana verdi. Yeni hediyemi merakla incelerken Hades, Hektor'a döndü.

Vay be, Hades bize hediyeler veriyordu. Hem de ne istersek onu veriyordu. Perseus'un isteğini hemen yerine getirmişti. Kendi kendime düşünürken Hades bana döndü. "Eee, sen küçük tanrı, benden ne istiyorsun ?" Hadesten bir şey istemek, hımm bu biraz garip olabilirdi. Ondan ne isteyebilirdim ki ? Ben de bir Tanrıydım sonuçta, istediğimi yapabilirdim. Hades'e 1 dakika işareti yapıp düşünmeye başladım. Ardından aklıma çok iyi bir fikir geldi. "Kendime özel gölge ordusu istiyorum, 10 tane gölgeden oluşsa ve benim emrimden hiç çıkmasalar, siz emretseniz bile benim emrimden çıkmayan sadece beni dinleyen 10 tane güçlü gölge istiyorum"
"Bu istediğin çok zor bir şey Küçük Tanrı. Gerçi sen bir Küçük Tanrısın benden isteyebileceğin en mantıklı şey bu olurdu. Tamam, istediğin zaman emrine çağırabileceğin ve senden başka kimseyi dinlemeyen 10 tane güçlü gölgeyi sana veriyorum" Hades bir kaç el, kol hareketi yaptı ve tam konuşmaya devam ediyordu ki lafını böldüm.
"Bu arada unutmadan, Styks Nehri üzerine yemin etmeni istiyorum !" Tanrı Hades buna şaşırmamış gibiydi
"Siz küçük tanrı ve melezler yüzünden Styks Nehri üzerine etmediğim yemin kalmadı. Peki tamam, Styks Nehri üzerine yemin ediyorum ki sana senin emrinden hiç çıkmayacak, istediğin zaman çağırabileceğin 10 tane güçlü gölge veriyorum. Neyse senin de işini hallettiğime göre artık kızdan ne istediğini sorabilirim"

Aslında daha ne istediğime karar verememiştim ama Hades'i bekletmeye gelmezdi. Ben de aklıma gelen ilk şeyi söyleyiverdim. "Ben de benim gölgeye dönüşmemi sağlayacak bir yüzük istiyorum. Böylece bir yerden ya da bir şeyden kurtulmam daha hızlı ve kolay olur." dedim. Hades biraz düşündükten sonra "Tamam, bunu hak ettin." dedi. Bunu söyledikten sonra elinde küçük bir yüzük belirdi. "İhtiyacın olduğunda yüzüğe dokunup bir gölgeye dönüştüğünü hayal etsen yeter. Gerisini yüzük halleder." dedi. Yüzüğü Hades'ten aldım ve parmağıma taktım. Bunca zahmete değmişti doğrusu. Hades hepimize hediyelerini verdikten sonra "Sanırım artık sizin için gitme zamanı." dedi ve bize üç tane taş verdi. Bunlarla ne yapılacağını önceki görevlerden öğrenmiştik artık. Taşları hemen ayağımızın altına aldık ve gözlerimizi kapayıp gitmek istediğimiz yeri düşledik. Gözlerimizi açtığımızda ise Melez Kampı'ndaydık ! Aslında fazla zaman olmamıştı ama burayı fazlasıyla özlemiştim. Güneş ışığını da öyle. Derin bir oh çektikten sonra neşeyle "İnsanın evi gibisi yok !" dedim. Pers ve Hektor da başlarını sallayarak beni onayladılar. Sonra da herkes evine dağıldı. Pers Büyük Ev'e, biz de kulübelerimize... Kulübeme varınca kendimi direk yatağa attım, bir süre Hades'in verdiği yüzüğü inceledikten sonra gözlerimi kapattım. Güzel bir uykuyu hak etmiştim.


Rp Bitmiştir.