Olimpos Rpg
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Olimpos Rpg

Percy Jackson ve Olimposlular ile Olimpos Kahramanları serilerinden esinlenilerek oluşturulmuş, zirvedeki rpg forum sitesi.
 
AnasayfaLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 Rachel Belinda Gibson

Aşağa gitmek 
2 posters
YazarMesaj
Atalante
Artemis Avcısı
Artemis Avcısı
Atalante


Mesaj Sayısı : 6
Kayıt tarihi : 09/02/11

Rachel Belinda Gibson Empty
MesajKonu: Rachel Belinda Gibson   Rachel Belinda Gibson Icon_minitimeÇarş. Şub. 09, 2011 3:29 am

Sabah annemin beni telaşla sarsmasıyla yatağımdan fırladım. Gözlerimi ovalarken bir yandan da uyanmaya çalışıyordum. Biraz daha uykumun açılmasıyla anneme döndüm. Yüzünden panik ve endişe bariz bir şekilde okunuyordu. Böyle bir uyandırılma beklemiyordum. Ne de olsa sabahları annem beni hiç böyle uyandırmazdı. Ardından hemen kendime gelerek yataktan fırladım ve annemin yanına pencerenin oraya gittim. Annem arada etrafa bakınıyordu. Ne olduğunu sormak için anneme dokunmak zorunda kaldım. Çünkü benim yanında olduğumu hissetmemişti. Annemin bana dönmesiyle beraber kendisini gülmek için zorladı. Yine de ben bir şeylerin döndüğünden emindim. Annem sonunda konuşmaya kararlı bir şekilde beni koltuğa oturttu. Genelde böyle yaptığı zamanlar hep ciddi birşeylerden bahsedecek olurdu. Gözlerindeki endişe geçmese de şimdi yüzünden bana olan sevgi de belli oluyordu.

"Kızım buradan da bugün taşınmamız gerekiyor. Biliyorum bu aralar çok taşınıyoruz ama elimden gelen bir şey yok üzgünüm."
dedi. Yüzünden gerçekten üzüldüğünü anlayabiliyordum. Annemin beni çok sevdiğini biliyordum ve bende onu çok seviyordum. Ama bu aralar benden bir şey sakladığını seziyordum. Sanki tehlikeli olan bir şeyler varmış da kaçıyor muşuz gibi.. Annemi ncelemeye başladım. Sadece bu taşınmalarımızın sebebini anlamaya çalışıyordum. Hafif dalgalı koyu kahve rengi saçları yüzüne geliyordu. Beyaz teni daha da solgun görünüyordu. Kahve rengi gözlerindeki her zaman olan umut ışığı şimdi sönük kalmıştı. Birden daldığımı ve annemin bana meraklı gözlerle baktığını fark ettim. Birden kendimi toparlayarak annemi üzmemeye karar verdim.

"Peki anne, gidelim. Sen üzülme."

Annem başıyla onaylayarak saçlarımı okşadı ve kahvaltıya aşağı gelmemi söyledi.Benimle konuşacağı önemli bir konunun olduğunu ve bunu öğrenmemin hakkım olduğunu da ekledi. Ben bunları merak etsem de önce lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım. Ardından üzerimdeki kıyafetleri değişerek kot pantolonumu ve üzerime siyah badi giydim. Ardından saçlarımı tarayarak yukarıdan topladım. Sonunda odamdan çıkıp aşağı indiğimde en yakın arkadaşım Marie'nin de burada olduğunugördüm ve giderek onu karşıladım. Ardından hep birlikte kahvaltımızı ettik ve sofrayı kaldırdık.

"Evet anlatın bakalım neler oluyor?"


Annem ve Marie önce birbirlerine ardından da bana baktılar. Lena annemi başıyla onaylayınca annem sakin olmaya çalışarak derin nefes aldı. Sanki dua ediyordu yada başka bir yerden medet umuyordu. Ama artık bu umrumda değildi önemli olan neyse onu bende bilmek istiyordum. Tam annemleri tekrar söylemeleri için seslenecekken bana baktı. "Kızım buna inanmayabilirsin ama senin baban Yunan tanrılarından Ares. Evet bu nasıl olur diye sorarsan bunu sana inandıramam, açıklaması da çok güç." dedi ve sustu. Nefesi kesilmiş gibiydi. Söylediklerini anlamaya çalışıp yorumluyordum.


"Bak Ell melez kampı diye senin gibi melezleringittiği bir kamp var. Öncelikle oraya gitmelisin. Melez yarı tanrı- yarı insandemek. Ayrıca senin peşinde canavarlar var ve bu yüzden sürekli ev değiştiriyorsunuz." dedi. Duyduklarımı hazmetmeye çalışıyordum. Her şeyi bir bir baştan düşündükten sonra içimde bir merak uyandı. Acaba o kamp nasıl bir yerdi?Annemlere dönüp baktım. Marie ve annemin gözleri dolmuştu

Bu melez kampı nasıl bir yerdi çok merak ediyordum ve yeni bir yer keşfetmek istiyordum. İçimde korku, panik, heyecan, üzüntü karışık bir durumdaydı. Sonunda gideceğimiz kamp denilen yere geldiğimizde annem bir ağacın önünde durdu ve arabadan valizimi indirdi. Ona sarılıp ağladım. Artık gözyaşlarımı içimde tutamıyordum. Dönüp Marie'ye de sarıldıktan sonra "Sizi çok seviyorum. En kısa sürede sizi görmeye geleceğim." diyerek ağacın oraya doğru ilerlemeye başladım. El sallıyordum ve tekrar onları görmek için geleceğimi tekrarlıyordum. Ama bunu ben dahil onlarda bilmiyorlardı ve bu da bizi en çok üzen şey oluyordu. Kampa giderkende duyduğum son ses nnemin bana "Kendine dikkat et." demesi oldu..


En son Rachel Belinda Gibson tarafından Çarş. Şub. 09, 2011 3:31 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Athena
Admin/Tanrıça/Kamp Müdiresi
Admin/Tanrıça/Kamp Müdiresi
Athena


Mesaj Sayısı : 5210
Kayıt tarihi : 16/08/10

Rachel Belinda Gibson Empty
MesajKonu: Geri: Rachel Belinda Gibson   Rachel Belinda Gibson Icon_minitimeÇarş. Şub. 09, 2011 3:30 am

Rp puanı: 90, tebrikler.


/Admin.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
http://olimpos.my-rpg.com
 
Rachel Belinda Gibson
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Olimpos Rpg :: Karakter :: Karakter Oluşturma :: Rp Puanı Belirleme-
Buraya geçin: