DoğalŞarapUyuturSpor Vs. Bilinmezler

Konu: DoğalŞarapUyuturSpor Vs. Bilinmezler Paz Şub. 06, 2011 2:43 am

DoğalŞarapUyuturSpor Vs. Bilinmezler

Yazma Sırası

1-) Alex Nike
2-) Maya Marie Collins
3-) Perseus Grace
4-) Kevin Least
5-) Claire Angel Deeply
6-) Alexis Lavinia Montgomery

Duruma göre maç 2 ila 4 tur arasında değişecek. Hemen yazın benim yüzümü kara çıkartmayın.

Dipnot: Basketbol ile ilgili bir şeyler bildiğinizi var sayıyorum. Ama öğrenmek isterseniz buradayım.

Hephaistos'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 703 Kayıt tarihi : 20/11/10

Basketbol Turnuvası'nın olacağını duyan bütün melezler kendi takımlarını kurmuş, ya da başkalarının takımına katılmışlardı. Kardeşim ile bir takım oluşturmaya karar verdik ve açık havada olan Basketbol Sahası'na geldim. Kardeşim ve kolunda sevgilisi Claire gelmişlerdi. Claire'nin katıldığını bilmemem ve bir planımızın henüz olmaması beni geriyor olsada Perseus güler yüzle geliyordu.

Claire ile Pers yanıma gelir gelmez kollarını ayırdılar ve Perseus heyecanla anlatmaya başladı. "Hemen söze gireceğim çünkü 2 dakikadan az bir süre sonra ismini tam olarak bilmediğim bir takım ile yapacağız. Karşı takımda pek iyi basketbol oynayamayanların olduğunu tahmin etsemde önlemimizi almalıyız. Claire biz saldırı yaparken biraz arkamızda kalacak ve gelen topları bize atacak. Karşı takımın planı hep saldırı veya hep saldırıp geri gitmek olabilir. Top saklama gibi birşey yaparlarsa hemen üzerine koşup korkutup ondan topu alalım. Şimdi maçın başlatılmasını bekleyelim ve şu lanet olası maçı kazanalım! 1-2-3 Bilinmezler!" dedi ve gözlerimi büyülterek heyecanla ona baktım. "Bilinmezler mi?" o sırada hakem düdüğünü çaldı ve yerlerimize geçmemizi istedi.

Kampın en uzun boylularından biri olduğum için ortaya ben geldim ve karşımda duran Maya'ya bakmaya başladım. Onun gözlerinin içindeki heyecan ve korkuyu herkes anlayabiliyordu. Hakem topu hızla yukarı atar atmaz havaya atlayıp topu yere vurdurdum. Perseus arkadan bir hamle yaparak topu aldı ve bana attı. Claire, korkan bir tavşan gibi sürekli zıplıyor ve hızlı nefes alarak bize bakıyordu. Bana atılan biraz koyu turuncu çizgili basketbol topunu elime aldım ve arkada duran Claire'ye hızla attım ama karşı takımdan biri Claire henüz topu tutamadan tuttu ve hızla bizim potamıza doğru ilerlemeye başladı. Perseus ile hızla topun bulunduğu noktaya koşmaya başladık. Topu yere henüz yeni atan meleze çok sinsi bir taktik uygulayacaktım. Topu yere atar atmaz işaret parmağım ile orta parmağımı biraz yukarı çıkardım ve topun altında birden Ateş patladı ve top Perseus'a uçtu. Perseus topu hemen bana attı ve bende onların potasına doğru koşmaya başladım. Köşeye doğru gittim ve 3'lük bir atış atmaya çalıştım ama potanın etrafında dönen top yere düştü ve o sırada Maya gelerek topu aldı ve ileri attı. Bizim potamıza koşan çocuğu bu sefer engelleyemedik ve 3 atışlık bir basket attı. Deliksiz atılan bu basketbol topunu almaya gittim ve alır almaz hızla koşmaya başladım. Onların potasına gidersem işim oldukça basit olacaktı.

Topu hızla almam üzerine ayaklarımı biraz olsun alevlendirdim ve koşmaya başladım. Rakibi engelleyemeyecek her yetenek bizde olduğu için işimiz oldukça basit olacaktı. Ses hızının 3'de 1'ine yakın bir hızda potaya koştum ve 3'lük bir atış için pozisyonumu alarak potaya doğru topu fırlattım. Deliksiz potaya giren bu topu hiddetle kampa yeni gelen bir kız aldı ve koşmaya başladı. Claire, ani bir atılım gerçekleştirerek bu yeni melez kızın, biraz önceki uzun boylu erkek meleze atmak üzere olduğu topu alarak potanın dibine geldi ve yavaşça potaya 2'lik bir atış attıktan sonra ortaya doğru koşmaya başladı. 5-3 olan skoru değiştirecek bir atılımı önlemek istesekte bunu önleyemeyeceğimizi hepimiz biliyorduk. Top kimde olursa kesin olarak o potaya topu atardı bu oyunda. Hızla topu alan Maya, bizim potamıza doğru hızla koşmaya başladı. Basketbol konusunda eğitim alıp almadığı merakına bir an kapılsamda oyuna dönüp Maya'nın peşinden koşmaya başladım.

Konu: Geri: DoğalŞarapUyuturSpor Vs. Bilinmezler Paz Şub. 06, 2011 11:09 pm

Bugün daha önce hiç bu kadar çok heyecanlanmadığımı hissediyordum. Basketbolu çok severdim, babam beni hiç kursa göndermemişti, basketbolun bir kıza yakışmadığını söyleyip durmuştu. Hatta bunun yerine baleye göndermeye karar vermişti. Sonuçta basketbolu hep kendim bildiğim yolla oynamıştım: Doğaçlama. Genel kuralları biliyordum zaten. Ama sadece teoride. Basketbol maçlarını duyduğumda çok heyecanlanmıştım. O kadar ki, basketbolu kendi halimde oynadığımı unutarak ismimi yazdırmıştım. Ama bu sabah, bunu farkettiğimde çok geçti. Ne kadar takımımın yenilmesine sebep olacağımı düşünüp titreye titreye basketbol sahasına gelsem de, takımımı hayal kırıklığına uğratmayı ve diğer takımın gözünde küçük düşmeyi hiç mi hiç istemiyordum.
Fıstık yeşili ve tabii ki takımdaki diğer melezlerle aynı beden olduğu için bana oldukça bol gelen eşorfmanım bile titrememi engelleyemiyordu. Alexis'e eşorfmanı tam oturmuştu, Kevin'a kesinlikle küçük geliyordu ama o buna aldırmıyor gibi görünüyordu. Onları gördüğüme sevinmiştim. Yan gözle diğer takıma baktığımda birbiriyle kenetlenmiş plan yapıyorlardı. Bizim de plan yapmamız gerektiği aklıma gelmişti. ''Tamam arkadaşlar. Rakiplerimiz oldukça zorlu. Özellikle Alex'e dikkat etmemiz gerektiğini düşünüyorum. Ayrıca Pers ve Alex'in ateş güçleri var. Buna da dikkat edelim ki, bizi yakmasınlar.'' Alexis de çok sıkıntılı görünüyordu. ''Haklısın. Umarım onları yenmeyi başarırız. Ama bizim takımımız da iyi. Kevin çok uzun boylu ve yapılı. Bu atışlarda çok işine yarar. Maya, sen de ufak tefeksın ama hızlısın. Senin iyi pas atıp top çalabileceğini düşünüyorum. Ben de savunmada olabilirim. Ama rakiplerimiz konumlarımızı anlamasın diye sürekli yer ve konum değiştirelim. Onların kafasını karıştırabilirsek şanslıyız.''
Alexis'in konuşması beni bile çok yüreklendirmişti. Kafamda başarabileceğimize dair bir ışık bile oluşmuştu. Gülümsemem genişledi. Kevin da gülümsüyordu. Bu maçın iyi geçeceğine inancının tam olacağı belliydi.
Ellerimizi birleştirdik ve Kevin bizi bekleyemeden bağırdı. ''1-2-3 DoğalŞarapUyuturSpor!'' Bunu nefesi tükenmeden söyleyebildiğine zar zor inanabilmiştim. Sonunda maç başlamıştı. Düdük çaldı ve hepimiz yerlerimizi aldık. Heyecandan şimdiden terlemiştim. Maç sanki gözlerimin önünden akıp gidiyordu. Hiç bir şeye yetişemiyordum. Bir ara Alex'in düşürdüğü topu kapmayı başarabilmiştim çünkü o sırada onun çok yakınında duruyordum. Topu hemen Kevin'a attım. Bir şey yapıp sayı yapmayı beceremeyeceğimden çok korkuyordum. İyi ki Kevin iyi bir atıcıydı ve sayı yapmayı başardı. Bir süre sonra iyice ısınmıştım, maçı iyi takip ediyordum. Ne yazık ki diğer takım öndeydi. Gözlerimle herkesi tarıyor, topun kimde olduğunu anlamaya çalışıyordum. Claire'nin basket attığını gördüm. Sanırım bir ikilikti. Claire ortaya doğru koşmaya başlayınca harekete geçtim. Olağanca hızımla koştum. Alexis haklıydı, gerçekten de ufak tefek olduğum için oldukça hızlıydım. Claire'in elinden topu kaptım ve hızla karşı takımın potasına doğru koşmaya başladım. Evet, başarıyordum! Gerçekten de bir sayı yapacaktım! Arkamdan bir ses duydum. Arkama baktığımda bütün sevincim kursağımda kalmıştı. Alex arkamdaydı! Kesinlikle beni yakalayabilirdi. Topu kaptırmamak için hızla önüme döndüm ve çok daha hızlı koşmaya başladım. Öyle ki, yaptığım atkuruğu tamamen bozulmuştu ve saçlarım gözüme giriyordu. Açık renk saçlarımı sürekli yüzümden çekmeye çalışıyordum. Ama konsantre olmalıydım, Alex'in giderek yaklaştığını hissediyordum. Yutkundum ve zıpladım. Bütün gücümle topu potaya doğru atmıştım. Heyecandan gözlerimi yumdum. Bu arada gözlerimi havada yumduğum için yere yığıldım. Ama arkamdan Alexis'in bağırışlarını duyabiliyordum. ''Sayı! Sayı!''

Zeus'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 1204 Kayıt tarihi : 01/01/11

May bir sayı atmıştı. Hayret, Alex onu durduramamıştı. Mayanın Alex’e top kaptırmaması cidden ilginçti. Sanırım May ufak, tefek olduğu için Alex'ten daha hızlıydı. Maça konsantre olmalıydım. Alexis “sayı,sayı” diye bağırırken aklıma arkadaşlarım ile yaptığım maçlar geldi. O zaman da maç sırasında skor tahtasına hiç bakmazdım, şimdi de bakmıyordum. O kazandığımız turnuvalar, maçlar. Attığımız üçlükler… Hepsi birer, birer gözümün önüne geliyordu. Aslında ben bu yarışmaya eğlenmek için katılmıştım. Yenilsek bile umurumda değildi. Önceden de böyle yapardım, eğlenmek için oynardım. Kazanma hırsı insanları birbirine düşürürdü bence. Zaten normal yaşamımdaki takımım da bu yüzden bozulmuştu. Skor için yapılan kavgalar ve aşağılamalar yüzünden. Maç sahasında gözümü bir gezdirdim. Bu kampta böyle şeyler olmazdı, skor için kavgalar olacağını sanmıyordum. Maça odaklanmalıydım, böyle düşüncelere dalmaya devam edersem kesin kaybederdik. Odaklanmak için üzerime biraz bol gelen şortumun iplerini sıktım. Bu sırada Alex pota altında çizginin dışına geçmiş topu bana atacağını işaret ediyordu. Sanırım bu atağı ben başlatacaktım. “Peki, olur” diye geçirdim içimden ve elimi havaya kaldırdım.

Alex işaretimi görünce topu bana fırlattı. Topu kaptığım anda arkamı döndüm ve potaya doğru koşmaya başladım. Koşarken içimde biriken adrenalini hissedebiliyordum. Şu anda bir Harpya sürüsü ile savaşırkenki heyecanımın yüzlerce katı bir heyecan hissediyordum. Vücudumda salgılanan adrenalin yüzünden top ile birbirimize uymakta zorlanıyorduk. Ya ben çok hızlı gidiyordum bu yüzden topu arkamda sektirmek zorunda kalıyordum. Ya da top çok önden gidiyordu bu yüzden benim topu takip etmem gerekiyordu. Resmen el-kol kordinasyonum bozulmuştu. Top kontrolümü düzeltmeye çalışırken bir anda önümde bir çocuk olduğunu fark ettim. Topu hemen sol boşluktan Claire’a attım. Claire bu pası beklemiyor gibiydi. Zar zor bir şekilde topu tuttu. Koşmaya devam ediyordu. Üçlük çizgisinin içine girmişti bile bu sırada May belirdi ve Claire’ı perdeledi. İşte bu kötüydü, Claire oradan pas atamayabilirdi. Ona baktım ve iki parmağımı kaldırarak bir işaret yaptım. Bu işaret maçtan önce kararlaştırdığımız taktik işaretlerinden idi. Claire hemen ne demek istediğimi anladı ve topu rastgele bir şekilde havaya attı. Karşı takım oyuncusu topa doğru zıpladığında havada bir ateş patlaması oluşturdum ve top yön değiştirerek bana doğru geldi. Potadan uzaklaşmış olabilirdik fakat top hala elimizdeydi. Ne yapacağımı düşünürken pota altındaki Alex’i gördüm. Bana, çaktırmadan işaret yapıyordu. Topu tüm gücümle Alex’e doğru fırlattım. Alley-oop yapmayı planlıyordu galiba fakat planları suya düştü. Top havada ilerlerken Alexis zıpladı ve topa blok koydu. Çok feci bir ses çıkmıştı. “Umarım bu top maç sonuna kadar dayanır” diye düşünürken top, çarpmanın etkisi ile yere fırladı ve Kev’in önüne düştü.

Topu kapan Kev bizim potaya doğru koşmaya başladı. Hızla potamıza doğru ilerliyordu. İşte bu olmazdı, olmamalıydı. Defansımızda sadece Claire vardı, onun da bu atağı durdurabileceğini sanmıyordum. Bir şeyler yapmalıydık. O anda yapabileceğimiz en iyi şeyi yaptık. Kev’in potaya koşmasını izlerken panik halinde Kev’e yetişmeye çalıştık. Başaramayacak gibi duruyorduk fakat biraz alevden yardım alırsak belki yetişebilirdik. Alex ile ayaklarımızın altında ateşler yarattık. Bunlar küçük ateşlerdi, kimseye zarar vermezlerdi. Sadece bizim biraz hızlanmamızı sağladılar. Fakat yinede bir işimize yaramadılar. Kafamı kaldırdığımda Kev'in Claire'ı geçtiğini gördüm. Potaya doğru koşuyordu, Claire ise üzüntü ile yere bakıyordu. Kev havaya zıpladı ve 360 derece döndükten sonra bir smaç bastı. İşte bu atış çok artistik olmuştu. Claire'ın yanına gittim ve "Üzülme, senin suçun değil. Hadi biraz daha asılalım şu maça. Claire bu sözlerim üzerine biraz daha iyi hissetmişti sanırım. Yine atağı başlatmak için top bizdeydi. Topu hızla Claire'e attım fakat Claire topu tutamadı ve May topu kaptı. Claire'e "benim hatam" anlamına gelen bir işaret yaptıktan sonra savunmaya geçtim. Bu atağı durduramayacağımızı biliyordum fakat en azından denemeliydik. Karşı takım paslaşa, paslaşa bize doğru yaklaşıyordu