Kutlama, Kayıp ve Canavarlar (S.K. 72/1)

Çok uzun bir süreden sonra bu sabah Stell'den aldığım İris mesajıyla uyanmıştım. Lafta aynı üniversitede okuyor, kampüste aynı odayı paylaşıyorduk ama onu birçok kahramana göre çok daha seyrek görüyordum. En yakın arkadaşımı çok ama çok özlediğim için saydam görüntüsüne sarılmamakta epeyce zorlandım. Neşesi yerinde görünen dostum sırıtarak "Jenn ile konuştuk, birkaç saat içinde kampta olacağız!" dediğinde sevinçten bayılacaktım. Ona, "Ben hazırlıkları bitirmeden gelirseniz ikinizi de kılıcımdan geçiririm." dedikten sonra bir cevap vermesine fırsat tanımadan İris mesajını bozdum ve yataktan fırlayıp hazırlanmaya başladım. Partiyi amfitiyatroda herkese açık yapabilirdim ama orman Stell ve Jenny'nin daha çok hoşuna giderdi. Hem, parti onları tanımayan yeni melezlerce mahvedilebilirdi ki ben kimsenin eğlencemizi bölmesini istemiyordum. Kamp marketine gidip aceleyle parti için gerekli olan şeyleri aldım, bu sefer aldıklarımın parasını ödeyerek oradan çıktım. Ormana doğru giderken bana yardımcı olacak birilerine gereksinim duyduğumu fark ettim ve yolumu uzatarak önce arenaya uğradım. Tam da tahmin ettiğim gibi Yon orada kılıç talimi yapmaktaydı. Ona kafasına bir taş fırlattıktan sonra "Yardımına ihtiyacım var, benimle gel!" diye bağırdım ve verdiği cevabı duymamak için hızla yürümeye devam ettim. Son temizlik denetlemesini yine Apollon kulübesi kazanmış olduğu için, beyefendinin havasından geçilmiyordu. Pegasus ahırlarından geçerken bu sefer de Lia'ya rastladım. Stell de Jenny de onun kuzenleriydi ve ikisine de çok değer veriyordu. Bu partiye katılması gerekenler listesinin başında geliyordu. Gülümseyerek ona durumu açıkladığımda sevinçle "Tabii ki gelirim Lucy!" cevabını verdi ve ekibimize katıldı.

Birlikte ormanda güzel ve parti için uygun bir açıklık alan bulduk. Ben hemen aldığım süsleri etrafa asmakla uğraşmaya başladım, Yon yakınlardaki bir alandan nemflerin kullandığı masa ve sandalyeleri bulunduğumuz alana getirirken Lia da aldığım yiyecekleri hazırlama işiyle ilgilendi. Öğle güneşi yüzümüze vururken tüm işlerimizi bitirmiş, partide çalacak müzikleri kararlaştırmaya geçmiştik. Stell ile Jenn'in her an gelebileceğini bildiğimiz için aceleyle diğer arkadaşlarımıza haber vermeye başladık. Afrodit kulbüesine uğradığımda karşıma ilk Anna çıktı. Savaşçı Afrodit kızı da kampın en kıdemlilerindendi. Onu partiye davet ettikten sonra bu sefer Hades kulübesine gittim ve orada yakaladığım Rob'u gruba kattım. Bizim kulübeye girdiğimde ise içeride sadece Summ'ı buldum. Hazırlanmasına fırsat vermeden onu da kolundan sürükleyerek ormandaki parti alanına ulaştırdım. Üzerimde her gün giydiğim klasik siyah kotumla kışlık melez kampı tişörtüm vardı, saçlarımı açık bırakmıştım ama bir hayli özensiz duruyorlardı. Hep taktığım baykuş kolyem boynumda, ölümcül kılıcıma dönüşen bilekliğim de bileğimdeydi ama onlar dışında hiç süslenmemiştim. Bu, sadece dostlar arasında yapılacak bir partiydi ve önemli olan bizim aramızdaki dostluktu. Kimse birbirinin dış görünüşünü önemsemeyecekti. Zaten Stell ve Jenn de buraya yol yorgunu geleceklerdi, Yon ve Robyn her zamanki sıradan spor kıyafetleri içerisindeydiler. Lia ve Anna ekibin en şıklarıydı, biraz daha bakımlı görünüyorlardı ama güzel bir Poseidon kızıyla destansı bir Afrodit kızından da başka bir görünüş bekleyemezdik. Kalabalık sayılabilecek bir grup açıklık alanda toplandıktan sonra herkese hitaben "Her an gelebilirler millet!" dedim. Sesimdeki coşku suratıma geniş bir gülümsemenin yayılmasına zemin hazırlamıştı.

"Ama yardım edebilirdiniz!"diye bağırıyordu Lara,Alex ve ben hariç bütün kardeşlerimize. Sebebiyse temizlikti, biz kulübeyi temizlerken onlar Kano Gölü'nde eğleniyor oldukları için ve bu yüzden dolayı kulübeyi iyi temizleyemediğimiz için. Normalde söz konusu temizlik olduğunda kulübeyi ayağa kaldırırdım ama bu sefer Lara kızmıştı kardeşlerimize. Bu beni şaşırtmıştı açıkçası, çünkü Lara temizlikten nefret ederdi.

Bu bağrışmaların arasında ben de kitap okumaya çalışıyordum. En sonunda dayanamayıp dışarıya çıkmaya karar verdim. Tam kapıyı açmıştım ki karşımda Lucy'yi gördüm. Lucy bana Stell ve Jenn'in geldiğini ve onlar için bir kutmalama düzenlediğini söyledi ve benimde gelip gelemeyeceğimi sordu. Aslında sormasına gerek yoktu hemen kabul edeceğimi biliyordu ve bende dediğim gibi hemen kabul ettim. Stell ve Jenn benim en yakın arkadaşlarımdandılar. Onları çok seviyordum ve onları özlemiştim. Lucy'le birlikte kulübeden ayrılmadan önce kardeşlerime"Ben biraz geç gelirim. Beni merak etmeyin ve Lara sende biraz sakinleş, geri döndüğümde tüm kardeşlerimi kulübede görmek istiyorum."dedim ve Lucy'yle ormana doğru yürümeye başladık. Ormana vardığımızda hızla hazırlıklara başladık. Kısa bire süre içinde her şeyi hazırlamıştık. Hazırlıklar bittikten birkaç dakika sonra da Stell ve Jenn'in geldiğini gördük.

Kerberos'un güvenle yeraltına indiğini öğrenmemizin ardından yaklaşık yarım saat geçmişti ve babam hala bana yeraltı canlılarını yeryüzüne çıkarttığımda karşılaşabileceğim kötü durumları anlatıyordu.
"Sorumsuzsun Stella. Bu iyi bir davranış değil! Bugün buradaki bazı insanların ölmesine sebep olabilirdin!" dedi babam, ama onu dinlemiyordum bile.
"Tamam baba, söz bir daha yapmayacağım" dedim. Acele ediyordum, çünkü kızlar bizi bekliyorlardı, hepsini çok özlemiştim.
"Bu sözü daha önce de vermiştin. Başının belaya girmesi için illa birilerinin canının mı yanması gerekiyor?"
"Baban haklı Stell. Artık kendine çeki düzen vermelisin" dedi Jenny. off, neden herkes bana öğüt veriyordu? Tüm bir dönem boyunca sadece Bay Merridew'e karşı karanlık güçlerimi kullanmıştım, diğerlerine sadece korkunç eşek şakaları (kızların önemli eşyalarını yürütüp sonra para karşılığı geri vermek, oğlanları okul dolaplarına kilitlemek ve sınıfa gelirken hocaların kafasından aşağı buzlu kola dökmek gibi) yapmıştım, şimdi biraz eğlenmek istemem suç muydu yani?
"Tamam, bir daha Kerberos'a dokunmayacağım, şimdi artık gidebilir miyiz?" diye sordum. Babam sinirli bir tavırla kaybolurken içimden bir ses onu kendime küstürdüğümü söylüyordu.
"Gidelim" dedim Jenny'ye ve kendimizi Melez Kampı'nın ormanında bulduk.
Neredeyse tüm yakın arkadaşlarım toplanmıştı, hatta bir iki tanımadığım kişi de buradaydı ama ilk gözüme çarpan Lucy'ydi. Koşup bana sarıldı.
"Seni özledim Lucy" dedim. Gülümsedi.
"Bende Stell" Ardından Anna geldi. Canayakın Afrodit kızıda hemen bana sarıldı.
"Zeus aşkına, seni bu kadar özleyebileceğimi tahmin edemezdim Anna" dedim gülümseyerek. Aslında bunda şaşırılacak bir şey yoktu, Anna'da benim kampta en sevdiğim melezlerdendi.
Sonra gözüme üzeri yiyeceklerle dolu masalar, ağaçların üstünde güzel süsler ve kenarda bir müzik seti vardı.
"Bunlar ne böyle?" diye sordum. O sırada Jenny'ye sarılmakta olan Lucy cevap verdi.
"Hoşgeldiniz partisi! Sanırım onur konuklarımız geldiğine göre parti başlayabilir!"

Lucy'yi severdim. Kılıç eğitmenimdi beraber antik silah aramıştık ama doğrusu Lucy tarafından götürülmedik yer kalmamıştı. Şimdi de ormanın ortasında bir partiydi ha. Bunu 40 yıl düşünsem aklıma gelmezdi. Ama yine 40 yıl düşünmediğim bir yere gelmiştim. Üstelik tanımadığım kişiler için verilen partiye. Ama bunu pek sallamayaraktan parti'ye kendimi vermeye çalıştım. Lucy sürekli süslerle yiyeceklerle uğraşıyordu ve tam tamamladığında gölgelerin arasından parti'nin sahipleri gelmişti. Lucy koşup sarı saçlı olan kıza sarıldı. Sanırım iyi anlaşıyorlardı onunla. Gidip selam vermem gerektiğini anladım ve adımlarım tersi de gösterse yanlarına yürümeye başladım. Yeni kişilerle tanışmaktan hiç hoşlanmazdım. Bir yere alışana kadar onca zaman geçerdi. İkisinin önünde durup

" Merhaba ben Yon Apollon'un oğluyum. Tanıştığımıza sevindim umarım iyi anlaşırız" dedim. Robotumsu tanışma laflarıydı bunlar söylerken de pek cana yakın durduğum söylenemezdi hani.

Kulübemde derin düşüncelere dalmışken birden kapının açılmasıyla hafifçe irkildim. Lucy gelmişti ve beni görünce hemen beni kaldırıp kolumdan tuttu ve kulübeden dışarı sürükledi. Neler olduğunu anlayamamıştım. Yolda giderken Lucy'ye "Neler oluyor ? Nereye gidiyoruz ?" diye sordum. Bana "Bugün Stell ve Jenn'in kampa dönmesinin şerefine ormanda bir parti veriyoruz ve sen de bu partiye katılıyorsun." dedi. Benim için sorun yoktu, partilere bayılırdım. Üstelik Lucy bana Stell -özellikle Stell'den- ve Jenn'den oldukça bahsetmişti. Bu yüzden onlar hakkında az çok bilgim vardı. Tabii bu gerçek bir karşılaşmanın, tanışmanın yerini tutamazdı ama yine de onlar hakkında hiçbir bilgim olmamasından daha iyiydi.

Lucy partideki her şeyi son bir kez daha kontrol ederken beklenen misafirler çıkageldi. Sarışın olan Stella, esmer olan Jennifer olmalıydı. Lucy onları görür görmez hafif bir sevinç çığlığı attı ve hiç vakit kaybetmeden onlara doğru koşup ikisine de sımsıkı sarıldı. Onları gerçekten çok özlemiş olmalıydı. Lucy Jenn ve Stell'i karşıladıktan sonra Anna da onları büyük bir sevinçle karşıladı. Sonra Yon tanıştı Jenn ve Stell ile. Daha sonra ben de yanlarına giderek biraz çekingen bir tavırla "Merhaba, ben Summer. Lucy'nin kardeşiyim. Siz burada olmasanız bile adınızı çok duydum. Tekrar döndüğünüze sevindim." dedim. Bu partinin onlarla aramda güzel bir arkadaşlığın başlangıcı olacağını umuyordum.

Bugün yapacak bir şey bulamayınca kulübemden çıkıp ahırlara doğru ilerlemeye başladım. Pegasusumla ilgilenmek bana iyi geliyordu. Pegasusumun yanına geldiğimde ona biraz şeker ve elma vererek onu sevdim. Kampa bu ara uğrasamda pegasusuma hiç bakmamıştım ve şimdi bana kızıyordu. Kendince haklı olsa da şu an hiç onu duymamayı diliyordum. Bir süre sonra yanıma beni görüp gelen Lucy'i görünce şaşırdım. Yanıma gelip neler olduğunu anlattığında çok sevinmiştim. Kuzenlerimi uzun zamandır görmemiş ve onları özlemiştim. Lucy'nin bana haber vermesi beni çok sevindirmişti, ne de olsa onlar kadar yakın olmasam da bende seviyordum kuzenlerimi.

Parti alanına gittiğimiz sırada hazırlıklarla uğraşmaya başladık. Hepimiz acele ediyorduk, neredeyse gelebilirlerdi ve bu yüzden oldukça hızlı davranıyorduk. Sonunda müzikleride seçtik ve işimiz tam bittiği sırada Lucy ve Jenn ormanda göründü. Lucy hemen koşup sarıldığı sırada ben ise arkadan izliyordum. Beni fark ettiklerini sanmıyordum ama bir şey demeden sarılmalarını izledim. Onları görünce ne kadar özlediğimi çok daha iyi anlayordum. Sonunda yanlarına gidip ikisine de sarıldım ve Jenn'in yanına geçerken "Hoş geldiniz kuzenlerim." diye gülümsedim. Ardından Yon ve Summ ile tanışmalarını fark ederek onları izledim.

Ormanda belirdiğimiz anda etrafımızı bir kalabalık çevrelemişti. Tanımadığım halde yanıma gelip bana gülümseyen o kadar çok melez vardı ki başım dönmeye başlamıştı. Sanırım bunda gölge yolculuğunun da etkisi vardı.
"Jenny'ye bir şey oluyor, onu bir yere oturtmalıyız" dedi kuzenim Lia. Stell ise kaşlarını çatmakla yetindi.
"Gölge yolculuğundan olsa gerek. Masada biraz nektar var mı? Ona iyi gelir" dedi. Lucy masadan nektarı kapıp bana getirdi. İçip kendime geldiğimde etrafımı daha iyi gözlemleyebilme fırsatı buldum.
Anlaşılan arkadaşlarımız gerçekten çok çalışmışlardı. Atmosfer bir partide olabilecek en harika atmosferdi. Yeni tanıştığım tüm melezler çok cana yakın ve güleryüzlüydüler. (Yon biraz soğuktu ama ona da hak vermek lazımdı)
"Tamam, bu kadar duygusal sahne yeter, müziği açında partiyi başlatalım artık" dedi Robyn. Robyn'i o ana kadar görmemiştim. Anlaşılan Stell'de görmemişti ki abisinin sesini duyunca ona döndü ve koşup abisine sarıldı. Herkesten 'aaa' şeklinde duygulu bir haykırış yükseldi. Anlaşılan az sonra olacakları tahmin edemiyorlardı. Stell bu duygu dolu sarılmanın ardından yerden avuçladığı toprağı Robyn'in kazağının içine döküverdi! Bu kadarda olmazdı!
"Seni küçük cadı!" diye haykırdı Robyn, Stell ise gülerek kaçmaya başladı. İşte yine bildik Stell-Robyn rutinlerine dönmüşlerdi.

Stell ve Jenn geldikleri gibi daha önce görmedikleri arkadaşlarımızla tanışmaya girişmişlerdi. Biricik Stell'imi çok özlemiştim ve şu parti bittikten sonra derhal onunla yeni bir maceraya atılmamız gerektiğini düşünüyordum. Kızlar Summ ve Yon ile tanışıp Lia ve Anna'ya sarıldıktan sonra Robyn'i fark ettiler. Tabii Stell boş durmayıp yine ağabeyine yapacağını yaptı. Onlar klasik kovalamacalarını oynarken ben de Jenny'nin yanına gittim ve ona "Hiç büyümeyecekler." dedim. Jenn sırıtarak "Kesinlikle Katılıyorum." cevabını verdi. Rob kıpkırmızı olmuş gözleriyle Stell'e ölümcül bakışlar atarken Stell de gölgelere hükmetme gücünü kendisi gibi bir Hades çocuğu olan Rob'un üzerinde denemekteydi. Onlara doğru "Hey! Gelin de parti başlasın." diye bağırdım. Kutlamalardan nefret eden Robert suratını buruştururken Stell ellerini çırpıp yanımıza doğru koşmaya başlamıştı. Yalnızca bana mı öyle geliyordu bilmiyordum ama Stell ile Jenn'in gelişi şimdiden tüm kampa neşe getirmişti. Anna gülümseyerek "O halde müzik başlasın!" dedi ve ardından güzel bir parti müziği etrafımızda çınlamaya başladı. Birkaç kişi dans etmek için ortadaki açıklık alana giderken ben direkt içki masasına yöneldim. Oraya vardığımda Cehemmel Tazıları takımının 3. üyesi de tamamlanmış oldu; Rob ve Yon çoktan içmeye başlamışlardı. Robyn sırıtarak "Bir partinin tek güzel tarafı nedir?" diye sorduğunda Yon, "Tabii ki bedava içki!" cevabını verdi. Onların yanında bir süre kaldıktan sonra sohbet etmekte olan Summ ile Lia'nın yanına gittim. İkisi de hallerinden memnun görünüyordu. Böyle bir parti organize etmiş olduğum için kendimle gurur duydum.