Kamptaki ilk günüm

Bugün,kendimi çok garip hissediyordum.İçimdeki gücün kimden geldiğini,bir melez olduğumu ve en önemlisi babamın Savaş Tanrısı olan Ares olduğunu öğrendikten sonra bu normal olmalıydı.Neyse meydandan Ares kulübesine doğru yürüyor ve etraftaki melezlere bakıyordum.Kendimi buraya yabancı hissediyordum.Ve annemi düşünüyordum.Acaba ne yapıyordu?buraya geldiğimden haberi varmıydı? en önemlisi Ares'in babam olduğunu neden benden saklamıştı.Anneme kızamıyordum.Kafam çok karışıktı kampa uyum sağlayabilecekmiydim?

[center]Az sonra kulübeye vardım.Yatağımda eşyalarım duruyordu.Çantamın ağır olmasının sebebi annemin birkaç parça eşya koymasıymış.Demek annemin buraya geleceğimden haberi varmış.Yatağa uzandım.Biraz rahatlamıştım.Uyumaya çalışıyordum ama uyuyamıyordum.Acaba artık hayatım nasıl olacaktı? bir günde hayatım bu kadar değiştiyse acaba diğer günlerde nasıl maceralar yaşıyacaktım.Kulübenın havası tertemizdi.Kulübede biraz durunca buranın evim olduğunu hissetmeye başlamıştım bile.Artık bir yarı-tanrı olduğuma göre sorumluluklarımı farkında olmaya çalışıyordum.Bu yüzden heyecanlandım.Sonra kendimden geçmişim.
Uyandığımda karşımda meydanda gördüğüm biri vardı.Bu söylediğine göre Hermia'ydı benim kardeşimdi.Başlarda çok konuşmadık.Çünkü birbirimizi yeni tanıyorduk.İnanabiliyormusunuz kardeşsiniz ve birbirinizden haberiniz yok ve üstüne üslük babanız Ares.Bunu öğretmenim duysa kafayı uçurttuğumu sanırdı.Neyse konuya dönelim.Zaman geçtikçe diğer kardeşlerimde geldi ve kaynaşmaya başladık.Güneş batıyordu.Hermia ''Hadi millet yemeğe!''dedi.Ben hazırlandım ve yemek gazinosuna doğru gitmeye başladık.