Buharlaşan Kanomuz

Öğle yemeğinden sonra sözleştiğimiz gibi Kristen ile kano gölünde buluşacaktım. Hava tahminlerine önceden bakmış, pazar gününün güneşli ve pırıl pırıl olacağını öğrenmemiz bize yetmişti. Şimdide günün eğlencesi kanoyla gezintiydi. Gölün oraya gittiğimde Kris daha gelmemişti. Suyun üzerinde bir kaç melez kano yarışı yapıyor, bazıları ise tembel tembel geziniyordu. Karadaki melezler çimlerin üzerinde oturup göldekileri izliyorlardı. Kris'in ormandan buraya doğru gelmek üzere olduğunu görünce kanoların bulunduğu kulübeye gittim ve iki tane kanoyu seçip dışarı çıkardım. Kris ''Selam!'' Daha sonra kanoları farkedip ''Heleen kanoları çıkarmışsın bile !''diyerek ellerini çırptı. ''Selam Kris. Evet bir an önce suya girelim, bu güzel havayı kaçırmayalım istedim.'' ''Süpersin! Eh o zaman ben hazırım. Ya sen ?'' ''Ben çoktan hazırım Bayan Dawson!''diyerek güldüm. Kris kahkahalara boğulurken birlikte kanoları göle doğru itmeye başladık.

Öksürdüm. Gülerken birden ciddileşmeye çalışmak çok zordu
doğrusu. Helen'le kanolarımıza bindik. Biraz açıldıktan sonra Helen bana baktı. Pis pis
sırıtıyordu. Sonra;"Karşıya kadar yarışalım mı, Krist?" buna cevap olarak kanomu
hızlandırdım ve
"Hey buna hile derler Krist!"
diyen Helen'a dönüp
dil çıkardım. Sonra bir bakmışım Helen benim önüme geçmiş! Yeniden hızlanıp onu tekrar geçtim bu sefer Helen bana
" Biliyorsun, değil mi Krist? Ebeveylerimizin özellikleri aynı ama tek fark,
benim annem bir de bilgelik tanrıçası!"
sesini rüzgardan zor duyuyordum ama
" Aman ne
komik Hell! Emin ol seni-"
Birden ağzıma hava ve
uçan böcekler yerine su girdi. Nasıl olduğundan emin değildim ama gözlerimi açınca suda olduğumu fark ettim ve ölmeden önce hemen sudan çıktım ve Helen'ni aradım. Onu göremeyince tekrar suya daldım. Maalesef ben onu değil de o beni kurtardı. Kenara yanaşınca “Bu da
neydi? Kano nerede birden buharlaşmış olamaz ama sudayık?” dedim şaşkınlıkla.

Sırılsıklam bir halde suyun ortasında kalmıştık! Gölün neredeyse ortasındaydık ve karaya sesimizi duyuramayacak kadar derindeydik. Boyum yere değmiyordu ve gittikçe ürkmeye başlamıştım. Kris'i suyun üzerine çektim ama hala şok halindeydik. Kanolar genelde durduk yere yok olmazlardı. Ve sorunun sebebini anlamaya çalışıyordum. Acaba Poseidon onun bölgesinde kendi ebeveynlerimizden söz etmemize mi sinirlenmişti? Bunun mümkün olduğunu düşündüm ama bu cok saçma ve çocukça bir davranıştı. Bir tanrı bunu yapmazdı. Ben bunları düşünüp ne yapacağımızı kesinleştirmeye çalışırken, Kris dişlerini çarparak titremeye başladı. ''Hhh-elen bben doonuyo-rrumm'' Evet kışın gölün pek sıcak olduğunu söyleyemezdik. En yakındaki karaya, ormanın bulunduğu tarafa doğru baktım ve ağaçların diplerinde oturup bize bakıp kahkahalar atan su perilerini gördüm. Kris'e perileri işaret edip ''Sanırım kanolarımızın neden buharlaştığını iyi biliyorum.''

O neler olduğunu anlamıştı ama ben anlamamıştım maalesef.
"Eee... Ben hiç bir şey anlamadım ama! Boşversen de kulübelere dönsek? Donuyorum..." Helen bana ters ters baktı.
"Benimle gel."
"Offf..." dedim mızmızlanarak. Ne yani kışın ortasında buz gibi suya düşseydiniz eğer siz de öyle hissederdiniz! Sonra onu takip etmeye başladım. Dişlerim Shylâ'nın denis kabuklu kolyesinin sallanması gibi takırdıyordu. Helen'in ilerlediği yere baktım ve ormanın oradaki 'su' perilerini gördüm. Kıkır kıkır gülen periler bizim onlara doğru ilerlediğimizi fark edince susmaya çalıştılar ama pek de becerebildikleri yoktu doğrusu. O an jeton düştü. Bizi sırf eğlence olsun diye suya düşürmüş, hem de iki tane kanoyu buharlaştırmışlardı! Helen sert bir tavırla "Hey! Sizler! Neden yaptınız bunu, hı?" Perilerden biri ayağa kalktı ve
"Eee... Şey, canımız sıkılmıştı?" dedi ve diğerlerine dönüp bana domuz sesi gibi gelen bir gülme sesi çıkardı. Sonra bu sese diğer su perileri de katıldı.
"Yeter!!!!" Diye bağırdı Helen ama periler ona aldırış etmedi. Sonra ben derin bir nefes alıp araya daldım.
"Hel'cim, bak aklıma ne geldi? Athena çok adaletli ve zeki bir tanrıçadır, istersen ona bir durumu anlatalım da şu kısasa kısası bir uygulasın güzel perilere. Ne dersin? Belki de kanoları, yani kampın eşyalarına zarar verdiği için de ayrı bir ceza da yaratabilir." dedim Helen'a göz kırparak. Helen'in yüzünde kocaman bir sırıtış belirdi ve "Aa? Haklısın canım. Gel de gidip söyleyelim bari." dedi su perilerine dönerek. Perilerin gözleri kocaman oldu ve bizim ayaklarımızın dibinde yalvarmaya başladılar.


(Rp dışı: Helen, bir sen bir ben yazalım bitsin tamam mı?)

Perilerden domuz gibi güleni, tehditimiz karşısında korku dolu gözlerle arkasındaki diğer perilere baktı. ''Poseidon aşkına! Hayır. Lütfen.. Yani Athena'ya söylemeyin n'olur.'' Arkadaki minik periler viyk viyk sesler çıkarmaya başlamışlardı ki, Kris'le ben bilgiç bilgiç, zafer kazanmış edasıyla -aynı zamanda ıslak- perileri yukarıdan süzüyorduk. ''Evet Kris sence ne yapmalıyız? Bence annem başımıza gelenleri duyunca çok kızacak.'' Kris titreyerek ''Bence de. Helen şu an ıslandım ve donuyorum. Bu periler bunun cezasını mutlaka çekmeli.'' Arkadan mavi saçlı bir peri öne çıkarak ''Sen Athena'nın kızı mısın yoksa?'' dedi histerik bir şekilde. Titrememin önüne geçmeye çalışarak ''E-evet. Tanrıça Athena'nın kızıyım ve o da Ares'in kızı.''dedim Kris'i işaret ederek. Kris ciddiyetle başını salladı. Normalde bu yani ailemizi kullanarak hava atmak, asla yapmayacağımız bir şeydi. Ama donmak üzereydik ve sadece bir grup perinin can sıkıntısını geçirecek eğlence olmuştuk. Mavi saçlı peri gözleri dolmuş bir halde ''Bizler bilmiyorduk. Lütfen bizleri affedin melezler! Athena'ya söylemeyin. Amacımız sizleri kızdırmak değildi.'' Perinin haline çok üzülmüştüm. Böyle ciddi bir şeyle onları tehdit etmek hiç içime sinmiyordu. Kris'in devam ettiğinin duydum. ''Sizleri bir şekilde affederiz.'' Domuz gibi gülen peri, ''Söyleyin, hemen yerine getirelim.'' dedi. ''Kanomuzu geri verin ve bizi eski kuru halimize döndürün.'' Mavi saçlı peri anında arkasına döndü ve ellerini çırptı. Kanoyu buharlaştırdığını tahmin ettiğim bir peri parmağının şıklattı ve kano gölün üzerinde belirdi. Diğer şıklatmada ise kuru giysilere geri kavuşmuştuk.

Sonunda kurumuştuk ve kanolarmız da eski haline geri dönmüştü. Perilere kötü bir gülümsemeyle eğildim ve dil çıkardım. Helen koluma vurdu ve beni çekiştirmeye başladı. "Hadi yürü Krist!. İşimiz var!" Biraz ilerledik ve gölün kenarında Helen'e dönüp "Şştt! Helen?"
"Ne var canım?"
"Onları gerçekten Athena'ya söyleemeyecek misin yani?"
"Hayır. Sözlerini yerine getirdiler. Hem bu sadece bir tehditti. Hiç gerçekleşmeyecek bir tehdit. Neden sordun?"
Buna biraz üzülmüştüm aslında. "H-hiiç.. Merak. Hadi kanolarımızı yerlerine götürelim." Helen omuz silkti ve"Tamam."
Kanoları götürürken habire gülüştük. Su perileri nasıl da yutmuştu ama! Süperdi! Ama ben dediklerimde gerçekten de ciddiydim ama... Helen ne diyorsa o olur. O daha iyi biliyor bunu. Yani o da haklıydı ve ben de neşemizi bozmak istemiyordum. Kanoları yerleştirdikten sonra gölün kenarına oturup diğer melezleri seyrettik. Mesela iki çift birbirlerine su atıyordu, birisi kendince geziyordu ve bir gurup melez bizim gibi yarışıyordu. Aman dikkat! Sakın buharlaşmayın!

RP BİTMİŞTİR!!