Karşılaşmanın Alası~

Konu: Karşılaşmanın Alası~ Perş. Ara. 30, 2010 8:55 am

Artık gökyüzünde olmayan, dağların arkasına saklanmış güneşten geriye hafif pembemsı turuncu bir renk kalmıştı geriye. Bayılırdım bu renge, bana göre günün en güzel saatidir hattaha. Kışta olduğumuz için, havada erken kararıyordu artık. Kulübeme girdim ve kısa sürede üstüme her zamanki gibi kısa kollu bir t-shirt ve üstünede kalın ve neredeyse dizlerime kadar gelen uzun, bol gri hırkamı giyip dışarı çıktım. Hafif bir rüzgar ve neredeyse görülemeyecek kadar küçük taneciklerle kar yağıyordu. Amfitiyatro'ya kardeşlerimle beraber geldim. Etrafta fazla birilerinin kaldığı söylenemezdi. Malum, kış tatilindeyiz. Kampın neşesinin yerine sıcacık ve sakin bir ortam gelmişti. Eski gürültüyü özlemediğim diyemeyeceğim ama bu kadar güzel bir ortamı hiçbirşeye tercih etmezdim sanırım. Herkes birilerinin yanına kaçtığında yanlız kalmıştım, evet. Kendime sakin, sessiz bir köşe buldum ve ayaklarımı kendime doğru çekip oturdum. Bir yandanda etrafa bakınırken Chase'nin "Selam." dediğini duydum.

Mesaj Sayısı : 37 Kayıt tarihi : 16/12/10

Benim için sıkıcı ve tembel geçen bir gün daha sona ermişti ve bugün kimseyle uğraşamamıştım. Bence kötüydü, insanlarla uğraşmak hobim sayılabilir çünkü. Neyse, Amfitiyatro'ya gittiğimde henüz daha kimse gelmemişti. Neyse, hava karardıkça içerisi dahada kalabalık olmaya başlamıştı. Öyle etrafta başıboş hayvanlar gibi kendi halimde gezinirden Step çarptı gözüme. İki tane sıcak çikolatayı kaptığım gibi sessizce Step'in yanına yaklaştım ve "Selam." dedim kısaca. Kafasını bana doğru yöneltti. Elimdeki aldığım 2. bardağı hafif bir tebessümle ona doğru uzattım. Yapmacık gülümsemesiyle elimden aldığı bardağa sıkıca sarıldı. Ah! Bu kız hiç mi erimez?! Yanına oturdum ve "Eee? Daha daha?" diye konuşmaya çabalamaya başladım.

Konu: Geri: Karşılaşmanın Alası~ Cuma Ocak 07, 2011 6:45 am

"Eee? Daha daha?" dedi. Beni konuşmaya zorladığının farkındaydım. Yani en azından havadaki atmosferden fark edebiliyordum bunu. "Ben iyiyim, sen?" diye kısa kestim. Biraz sustuktan sonra "İyi." diye tek kelimelik bir cevap geldi Chase'den. Yine susuşmuştuk... Sanırım kışları insanın gevezeliğide kalmıyordu. Bir-kaç dakika daha suskun kaldıktan sonra Chase'ye doğru baktım. Oda bana baktı ve gülüşmeye başladık. Ardından Chase "Tipani..." diye seslendi bana. Heyecanlanmıştım çünkü genellikle dikkatimi çektiği zaman bana ilginç birşeyler sorardı. Ardından ona baktım. Tereddüt ederek "Sence ben nasıl biriyim?" diye sordu bana.

Mesaj Sayısı : 37 Kayıt tarihi : 16/12/10

"Sence ben nasıl biriyim?"
Aslında ağzımdan isteyerek çıkmamıştı. Ben hep böyleydim; aniden, saçmasapan şeyler söyleyen biri yani. Neyse, birden anlamsızca bana bakmaya başladı. "Nasıl yani?" dedi kafası karışık bir biçimde. Gülümsedim ve "İşte, iyi birimiyim falan... Nasılım?" dedim tereddütle. Aslında sırf benim hakkımdaki görüşlerini aldığımı öğrenseydi öldürürdü beni. Sıcak çikolatasına biraz daha sıkıca sarıldı elleriyle ve ileriye daldı. "Bilmem, gıcık birisin bence. Ama gıcık olmasaydın..." birden sustu ve ağzını büktü. Ne diyeceğini merak ediyordum. "Ama gıcık olmasaydın mükemmel bir kişiliğe sahipsin." dedi birden. Böyle birşey demesini beklemezdim aslında Step'in. Daha çok adi, pislik tarzı şeyler der sanmıştım. Utançtan kıpkırmızı olmuştu.

Hermes'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 631 Kayıt tarihi : 01/12/10

"İşte, iyi birimiyim falan... Nasılım?" dedi bana değişik bir bakış atarak. Neden bana böyle sorular sormaya başlamıştı ki şimdi? Birşey anladıysam kendimi öldüriyim. Neyi amaçladığını bilmiyordum ama muhtemelen 'Senin gözünden nasılım?' demeye getiriyordu bana işi. Benim bu numarayı yutacağımı sanmıştı ne yazıkki. Aldırmıyordum aslında şu anda onun numaralarına. Çözmüştüm onu birazda olsa. Hep böyle yapardı. Sıcak çikolatama sıkıca sarıldım ve ileriye doğru bakmaya başladım. "Bilmem, gıcık birisin bence. Ama gıcık olmasaydın..." dedim. Cümleme nasıl devam edebilirim diye düşündüm bir an. "Ama gıcık olmasaydın mükemmel bir kişiliğe sahipsin." dedim birdenbire. Haklımıydım peki? Evet, kesinlikle mükemmel bir kişiliği vardı gıcık olmasaydı. Benden daha iğrenç şeyler beklediğinin farkındaydım ama 'Herneyse...' diye geçiştirdim içimden. Kıpkırmızı olmuştum sanırım birden. Yada dışarıdan öyle gözüküyordum. Chase'ye baktığımda pis pis sırıtmaktaydı. Aslında onun benim hakkımda diyeceklerini asıl ben merak ediyordum. Gözgöze geldiğimizde, gözlerinin içine baktım ve "Peki sen, sen ne düşünüyorsun benim için?" dedim birden.