Zeus'a Aslan Postunu Sunuyorum...

Tekrar binaya girdiğimde Frank derin bir iç çekti. Sonra da yüzümdeki yaraları gördü.

"Tanrılar aşkına, yüzüne ne yaptın?" Sinirle masanın üstünden Frank'ın yakasına yapıştım.

"Bak Frank, sinirden patlamak üzereyim, aptal sorularınla beni oyalama ve aç şu lanet olası asansörü!"

"Gözlerin yine kırmızı oldu Stell" dedi. Sinirden çıldırmak üzereydim.

"Şu anda burada ölüm kokusu alıyorum" dedim bağırarak. Frank sessizce gidip asansörü açtı, bende tüm nefretimle Olimpos'a adım attım. Etrafımdaki tüm karanlık ruhları hissedebiliyordum. Sağımda solumda iki kapkara ruh bana eşlik ediyordu. Kapıyı açmak için elimi hızlıca ileriye uzattım. Kapılar sonunda dek gürültüyle aıldı ve tanrılarn şaşkın bakışları arasında saraya girdim.

Hades'in kızı etrafında dolaşıp duran iki karanlık ruhla ve kıpkırmızı gözleriyle gayet sinirli bir şekilde içeri girdi. Herkesi doğrayacakmış gibi bakıyor, nefretini ve öfkesini hissetmemek için kör, sağır ve tamamen insan olmanız gerekiyordu. Sağ yanağında korkunç iki yara izi vardı.

"Al postunu ve bir daha asla ve asla bana bulaşma Zeus!" diye kükredi, postu ayaklarımın önüne fırlattı ve arkasını döndü. O en az Hades kadar güçlüydü belki de şu anda. O tam bir Hades kızıydı.

"Dur bakalım" dedim. Sanırım ona küçük planımdan bahsetme zamanım gelmişti...

"Benden istediğini yaptım işte. O aptal sirenlerin adasına gittim, arkadaşlarımı oradan kurtarırken bu korkunç yara izine sahip oldum. Nemea aslanını yenmeye çalışırken de bu yara izi bir kardeş kazandı! Sana bu gereksiz postu getirmek için çok uğraştım, şimdi al onu ve söz verdiğin gibi bir daha asla yanıma yaklaşma" dedim ve bu sefer gerçekten arkama dönüp gittim. Kampa vardığımda önce revire uğradım, hemşireler izi gördüklerinde şaşkınlıktan bakakaldılar.

"Yüzüne ne oldu?" dediler. Gülümsemeye çalıştım.

"Nemea aslanı" dedim sadece ve sonra da kulübee döndüm...