Lisette Misuzu Flandre

Mesaj Sayısı : 35 Kayıt tarihi : 14/11/10

Yine çöp kokan bir sokakta duyulan tek ses nefret ettiği ayakkabılarından gelen sesti.Tak...tak...tak...Bu sesler ona yalnızlığını hatırlıyor ve betondan yükselen bu inlemeler Lisette'nin zihnine kazınıyordu.Şıp...tak...tak...şıp...şıp...Lisette olduğu yerde durdu ve kafasını yukarıya kaldırdı.Zaten bozulan sinirleri ve ağlayan ayakkabıları yetmezmiş gibi gökyüzü de mi kızgınlığını arttırmaya çalışıyordu yani!Hayatında geçirdiği en mükemmel (!) geceyi geçiriyordu.Her şey üst üste gelmezse olmazdı zaten.
Bir süre olduğu yerde dikildi.Yağmur hızını arttırmış,hızla düşen damlalar çıplak omuzlarını acıtmaya başlamıştı ama nereye gidecekti?O lanet olası yerden çıkarken hiç düşünmemişti.Derin bir iç çekti ve burnunun dikine doğru ilerlemeye devam etti.Yağan yağmur bile saklayamıyordu sinir bozucu ayakkabılarının sesini.Sinirleri iyice tepesine çıktığında ayaklarından fırlatıp attı ayakkabıları.Biraz rahatlamış hissedince yoluna devam etti.İlerledikçe düşüncelerinin içine dalıyor,gerçek dünyadan uzaklaşıyordu.Yağmurun sesini bile duymaz olmuştu.Düşüncelere dalmak acı verici olsada rahatlatıcıydı."Dikkatli ol!Arkandalar."Lisette kafasını tuttu.Son zamanlarda çok sık duymaya başladığı bu ses onu daha da sinirlendirmekten başka bir işe yaramıyordu."Kafamın içinden çık seni..."cümlesini daha bitiremeden arkasından gelen ayak seslerini duydu ve hemen ardından gelen yere tükürme sesini.Bu ses karşısında yüzünü tiksintiyle buruşturduysa da arkasını dönmeyip yürümesine devam etti.Ayak sesleri daha da yaklaşmaya başladı.Lisette arkasını dönmeme konusunda kararlıydı,dönerse dövüşmek zorunda kalırdı ama böyle arkasını dönük olması da pek iyi değildi.En sonunda arkadakiler kendi kendilerine gülmeye başlayıp Lisetta'ya seslenince hafif arkasına döner gibi oldu.Harika!"En sonunda gece prensesi bizi takmış görünüyor ha?"Sadece milimetrelik bir kafa oynayışını farkeymişler miydi yani?Cidden harika!Şimdi kurtuluşu yoktu,arkasını tamamen dönecekti.Etrafı gözüyle kontrol etti.Issız sayılacakları bir yerdeydi.Daha çok yıkıntılar vardı çevresinde.En sonunda gözü bir şeye çarptığında yüzüne alaycı bir gülümseme yayıldı ve o gülümseyle arkasını döndü."Ne istiyorsunuz zavallıcıklar?"Gözünü karşısındaki küçük gruba dikti.Biliyordu,gözünde korkunun damlası yoktu.En arkada duranın suratı biraz gerildiğinde Lisette'nin gülümsemesi iyice yayıldı.Az önce konuştuğunu sandığı iri yarı adam yanındaki iki adama döndü ve tekrar gülmeye başladı.Gülmeyi kestiği anda kafasıyla ileriyi gösterdiğinde Lisette yerinden fırlayıp yıkıntılardan birine doğru yönelmişti bile.Adam Lisette'nin bu haline daha da gülmeye başladı."Seni parçalanmış betonlar koruyamaz bebeğim."Lisette elinde kocaman bir zincirle karanlığın içinden çıktı.Gözleri şeytani bir ışıkla parlıyor gibiydi.Eline bir zincir aldığında çok daha yırtıcı,asabi,cüretkar ve korkutucu oluyordu.Şuanki görüntüsü diğer iki adamın biraz gerilemesine sebep olsada liderleri hala yerinde,aptal bir gülümsemeyle duruyordu.Tekrar adamlarına dönüp kafasıyla işaret verdiğinde Lisette zinciri sıkıca kavradı ve bacaklarını hafifçe açarak daha sağlam bir duruşa geçti."Yaptığın çok tehlikeli.Kaçmalısın!"Lisette istifini bozmadan adamları bekliyordu."Tanrım!Sen bir çepeni kaparsan bu sünepeleri önüme yığabilirim!"Adamlar Lisette'nin üstüne doğru ilerlerken kızın kendi kendine konuşmasını duyuca biraz şaşırıp duraksadılar ama sonra ilerlemeye devam ettiler.
İkiside aynı anda Lisette'nin üstüne atladığında Lisette iki elindeki zincirleri adamların göğüslerine doğru savurmuştu.Zincirleri dengeli bir şekilde çekip bu sefer çapraz bir şekilde savurdu ve o ikisinin yerde kanlar içinde yattığını gördü.Sağa doğru kıvrılan bir gülümsemeye engel olamadı.Kafasını kaldırıp liderlerine döndüğünde adamın yeniden kahkaha atmaya başladğını fark etti.Komik olan da neydi!İki adamı da kanlar içinde yerde yatıyordu ve bu saniyeler içinde olmuştu ama o kahkaha mı atıyordu yani?En yakın zamanda -eğer şuanda ölmezse- bir psikoloğa gözükmesi lazımdı."Ne o gideceğin yerde arkadaşlarını göreceğin için bu kadar mutlusun ha?"Yüzüyle orantılı derecede dalga geçen bir sesi vardı Lisette'nin.Adam kahkasını kesip gözlerini kızın gözlerine dikti.Sözlerine alınmış mıydı yani?Hayır bu farklı bir şeydi,karanlık bir şey.Adam tekrar ağzını açtı."Görünüşe göre fena sayılmazsın.Ama biliyor musun bu gece son gecen!"Bu sefer kahkaha atma sırası Lisette'deydi."Senin mi benim mi?"Adam sinirle kükreme benzeri bir ses çıkarmaya başladığında vücudunda değişmeler oldu.Zaten kaslı olan kolları iyice şişmeye başladı,kıyafetleri ve derisi yırtıldı.Lisette yerinden hiç kırpırdamadan olanları izliyordu.Eğer şimdi kusmassa emindi ki başka zaman hiç kusmazdı.Bir an bunu düşündüğüne şaşırdı.Adamın teki karşısın da bir şeye dönüşüyordu!"Harika!""Harika!"Lisette içten içe kaçmak istiyordu şuanda.Aslında mantıklı olanda oydu ama yok!Lisette o kadar inatçıydı ki karşısındaki şeyden kaçmak yerine onu diğerleri gibi önüne sermek istiyordu."Şimdi ne yapacaksın bakalım."Lisette yüzünde çarpık,alaycı gülüşünü koruyarak cevap verdi."Göreceğiz!"
Şey kükreyerek Lisette'nin üzerine doğru koşmaya başladı.Lisette yavaşça zincirleri çekti ve savurdu.Zincirler şeyin suratına çarpmak üzereyken şey yönünü değiştirdi.Lisette gülümsedi istediği yöne dönmüştü.Hızlanan şey
bir anda yıkılmış duvarlardan birine çarptı.Kafası sivrilmiş bir betona saplandı.Bir süre olduğu yerde debelensede bu betona daha fazla saplanmasına sebep oldu ve en sonunda hareketsiz kaldı.Lisette hiç bir şey olmamış gibi yoluna devam etti...

Konu: Geri: Lisette Misuzu Flandre Paz Kas. 14, 2010 8:55 am

Üzgünüm, Olimpos'ta sadece PJO kurgusuyla ilgili rp'ler kabul edilir... Değiştirmeni bekliyorum. Smile

Mesaj Sayısı : 35 Kayıt tarihi : 14/11/10

değiştirdim...umarım olmuştur.

Konu: Geri: Lisette Misuzu Flandre Paz Kas. 14, 2010 9:48 pm

Rp puanı: 90, tebrikler.

/Admin.

» Lisette Misuzu Flandre