Kılıçların Sesi

Konu: Kılıçların Sesi Perş. Kas. 04, 2010 5:41 am

O sabah her zamanki gibi uyandım ve Maya'yı kulübede dolaşırken buldum.Ona günaydın diyip,öptükten sonra hemen üstüme yeşil bir bluz giydim ve altıma kotumu geçirdim.Ardından kılıcımı aldım.Maya bunun nedenini sorarken ben sadece gülüyordum.İyi günler diledikten sonra da kulübenin kapısını kapatarak arenaya doğru yol aldım.

Bugün içimde kıpır kıpır bir his vardı.Eski günlerimi çoktan unutmuştum,sanki yepyeni bir hayata başlayacak gibiydim.Ama bunun dövüşle bir ilgisi olmadığını da sezebiliyordum,Jess ile büyük bir kavga edecek halimiz yoktu.

Oraya vardığım zaman Jess'i gördüm.Geç kalmaktan utandım.

-Üzgünüm Jess girebilir miyim?

Konu: Geri: Kılıçların Sesi Cuma Kas. 05, 2010 4:47 am

Mitchie'yi beklerken elimdeki kılıçla biraz çalıştım. Ok/yay ve hançerde çok iyi olmama rağmen kılıçta kendime o kadar güvenmiyordum. Benim için fazla ağır ve uzundu. O sırada arenaya giren Mitch'İ gördüm. Üzgünüm Jess girebilir miyim? dediğinde kendimi tutamadan güldüm. "Burası bana ait bir yer değil Mitch, tabi ki de gel. Benden izin almana gerek yok. Üstelik buraya sohbete gelmedik. Hadi şurdan bir kılıç al da dövüşelim." o kılıç alırken ben biraz daha çalıştım. Geldiğinde önce durduk. Birbirimizi inceledik. İlk saldırıya geçen olmak benim her zaman uyguladığım bir şeydi. Yine öyle yaptım. Son anda kılıçlarımız havada çarpıştı. Gülerek çevremde döndüm. Saçımı açık bıraktığım için rahatsız oldum. Mitch'e bir saniye dedikten sonra saçımı topladım ve yine saldırıya geçtim.

Konu: Geri: Kılıçların Sesi Cuma Kas. 05, 2010 6:33 am

Jess biraz hızlıydı,ben gelir gelmez dövüşe başlamak istedi.Ben de zevkle kabul ettim,çünkü o gün inanılmaz derecede mutluydum;yüzümde 10 tane yara da oluşsa umrumda değildi.Ama yenmek de fena olmazdı hani..Bu yüzden kılıcımı çıkardığım gibi birbirimizle dövüşmeye başladık.Kılıcım elimde dans ediyor gibiydi adeta,bunun nedenini ben de anlayamamıştım.Daha önce kılıcımı kabzasından en fazla 3 kere çıkartmıştım.Bu da herhalde 4.olacaktı.Ama ben yine de fena sayılmazdım.Kendime güvenim geldi ve gaza geldim.Jess'in kılıcını ittirmeye çalıştım.

-İyisin,iyi.

Sanki benden iltifat duymaya ihtiyacı varmış gibi Jess'e sürekli iyi olduğunu söylüyordum.Ve bu düello beni fena halde eğlendiriyordu.İkimiz de kılıçlarımıza hamle yapıyorduk.İşte bu iyiydi.

Konu: Geri: Kılıçların Sesi Cuma Kas. 05, 2010 9:17 pm

Mitch'in sanki ihtiyacım varmış gibi iyi olduğumu söylemesi biraz sinirlerimi bozmuştu. En sonunda "Mitch burada dövüşüyoruz, on saniyede bir iyisin iyi demene ihtiyacım yok" dedim. Kılıcı elimde döndürdüm, evet. Sadece hava atıyordum. Yine de kılıç kullanmak konusunda ders alsam iyi olacaktı çünkü kılıcım ben döndürürken yere saplandı. Bu durumda utanmam gerekirken birden gülmeye başladım. Çünkü ikimiz de düşüşü sırasında kılıcı izlemiş yere saplandığında şaşkın bir şekilde baka kalmıştık. Bunu fırsat olarak gören Mitch saldırıya geçti. Hamleden eğilerek kurtuldum. Kılıcı elime aldıktan sonra Mitch'in hamlelerine karşılık vermeye başladım. İtiraf etmem gerekirse onun bu kadar iyi olacağını düşünmemiştim. "Mitch sen ders falan mı aldın? Hiç beklemediğim kadar iyi dövüşüyorsun!" bunu gülerek söylemiştim.

Konu: Geri: Kılıçların Sesi Cuma Kas. 05, 2010 10:39 pm

Kılıcı yere saplanınca Jess almaya eğildi.Bu sırada bir hamle yaptım ama daha fazla eğilerek kurtuldu.Buna sinirlenmiştim.Ve artık bana çıkışmaya başlamıştı.Sanırım ben bu kampta en az sevilen kişiydim.Bir sürü düşmanım vardı ama Jess düşman değildi herhalde.Her neyse,düello yaptığımız için böyle davrandığının da farkındaydım.Kılıçla birkaç hamle daha yaptıktan sonra sorusuna cevap verdim."Hayır prenses,ders almadım." Zaten ben de ders almayarak kılıcı bu kadar iyi nasıl kullanabildiğimi bilmiyordum.Kılıç elimde süzülürken Jess de benim kılıcımı düşürdü.Yerden aldım,o sırada hamle yapan Jess'i geçtim ve karşısına dikildim.Ardından kılıcımı ona doğru salladım.

Konu: Geri: Kılıçların Sesi Paz Kas. 07, 2010 8:35 am

Kılıçtan son anda kaçtım ama yeterince çevik değildim. Kolumdaki sıyrığı bir süre hissetmedim. "Mitch biraz daha dikkatli olsaydın keşke, şimdi Ange'ye gitmem gerekecek o revirden hiç hoşlanmıyorum." yine de sıyrığı önemsemeden dövüşmeye devam ettim. Kılıcımı öyle sallıyordum ki Mitch'in "Jess!" diye bağırışını zor duydum. Onun bacağını yaralamıştım. Gerçi benimki gibi küçük bir sırıktı. Yine de böyle devam ederse birbirimizi öldüreceğimiz hissine kapıldım. Elimi uzattım "Bence bu günlük bu kadar yeter, böyle devam edersek birbirimizi öldüreceğiz" dedim ve gülümsedim. O da bana gülümsedi ve kılıcı uzattı. Kendiminkiyle beraber kılıçları aldığımız yere koydum. Biraz su içtim. O kadar çok hareket edip terlemiştim ki kılıçtan olmasa bile biraz daha dövüşmemiz haline su kaybından ölecekmiş gibiydim. Mitch'e de bir bardak verdikten sonra "Sanırım sıyrılkar o kadar kötü değil. Çok kanamıyorlar da. Revire gidip bant alsak yeter." dedim. O da olur anlamında başını sallayınca elimi uzatıp "Berabere bitti sayalım. Aslında iyi ki de bu dövüşü yapmışız, kılıç konusunda bu kadar iyi olduğumu bilmiyordum" dedim gülerek. Sonra revire gitmek için oradan ayrıldım.

Konu: Geri: Kılıçların Sesi Paz Kas. 07, 2010 8:56 am

Rp Bitmiştir.